پنجشنبه سی ام فروردین ماه
نیم نگاه..

اعتراض به فوتبال سیاسی شده در آسیا

فوتبال دیگر بازی دوستی ملت ها نیست حداقل در قاره آسیا این واقعیت تلخ به اثبات رسیده است ورزشی که ملعبه دست کشورهای کوچک عربی شده که با دلارهای نفتی عقده های حقارت خود را به کار گرفته اند تا در قبال کشوری بزرگ با تاریخچه کهن ده هزار ساله دست به عقده گشایی بزنند.

فوتبال دیگر بازی دوستی ملت ها نیست حداقل در قاره آسیا این واقعیت تلخ به اثبات رسیده است ورزشی که ملعبه دست کشورهای کوچک عربی شده که با دلارهای نفتی عقده های حقارت خود را به کار گرفته اند تا در قبال کشوری بزرگ با تاریخچه کهن ده هزار ساله دست به عقده گشایی بزنند.


هرچند برخی از دوستان فدراسیون نشین سعی کرده اند در این چند سال رئیس بحرینی کنفدراسیون آسیا یعنی شیخ سلمان را مبری از خط و خطوط های سیاسی بدانند اما واقعیت به همان تلخی است که می گوئیم نمونه بارز آن میزبانی میهمانان ایران در آنسوی مرزها است و اکنون که بحث مسابقات برگشت لیگ ملتها است باز شیطنت های کشورهای کوچک و کنفدراسیون آسیا آغاز شده که ایران به چند دلیل نمی تواند میزبان جام ملتها باشد و با این ترفند قصد دارند سه میزبانی باقیمانده از مسابقات برگشت انتخابی جام جهانی را از کشور ما صلب کنند.
واقعا عجیب است که شیخ سلمان آل ابراهیم عذر بدتر از گناه بیشتر از همیشه دمب خروس سیاست را از لابه لای دشتاشه نشان بدهند. اگر کشور بزرگ ایران برای سرمایه گذاران AFC و تبلیغات تجاری آنها امن نیست پس چگونه پر عضو ترین فدراسوین جهانی یعنی والیبال همه ساله میزانی لیگ ملتهای جهان را به کشور ما واگذار می کند و حتی در شهرهای مرزی ایران نیز به بهترین نحو با بهترین امکانات از تیم هی بزرگ بین المللی از جمله روسیه، امریکا، لهستان و برزیل و... پذیرایی می کنند و آب از آب تکان نمی خورد .آیا تحریم ها فقط به فوتبال ربط پیدا می کند یا بهانه ها و دلایل دیگر که نمونه ها و نمود های دیگر که عینی آنها فراوان بوده است.
خوشبختانه در این زمین وزیر محترم ورزش در نامه های به این اینفانتینو و شیخ سلمان مراتب اعتراض خود را به هر گونه تصمیمات ناعادلانه در این زمینه ابراز داشته است.
دکتر سلطانی فر خواستار جلوگیری از برخی نگاه های سیاسی به تصمیم گیری های سیاسی شده اند ما فقط امیدواریم که وزارت امور خارجه بتواند این گره کور را با تدبیر بگشاید و به مسوولان فوتبال جهان تفهیم نماید که فوتبال آسیا منهای ایران هیچ رونق و ارزشی نخواهد داشت.
نویسنده: رضا اسماعیلی