جمعه دهم فروردین ماه
نیم نگاه...

همگانی ساختن ورزش با شعار؟!

رئیس فدراسیون ورزش های همگانی می گوید: 45 هزار میلیارد تومان صرف عدم تحرک مردم و هزینه اضافه وزن جامعه می شود. ملایی گفته که با این وضعیت شاید به اندازه سه ورزشگاه آزادی آدم چاق داشته باشیم، خب!

رئیس فدراسیون ورزش های همگانی می گوید: 45 هزار میلیارد تومان صرف عدم تحرک مردم و هزینه اضافه وزن جامعه می شود. ملایی گفته که با این وضعیت شاید به اندازه سه ورزشگاه آزادی آدم چاق داشته باشیم، خب!

سوال من این است که این همه رئیس فدراسیون طی سه دهه اخیر آمدند و رفتد و چه کرده اند؟

فدراسیونی که آنهمه داوطلب خدمت ریاست داشت و از درآمد های فوق میلیاردی آن فراوان گفته اند، چه مدت چه کرده اند که براساس ادعای جدید ظرفیت آدم های چاق در کشور ما افزایش پیدا می کند؟

از قبل راه اندازی لیگ تندرستی چه طرفی را بسته ایم؟

می دانیم که همگانی ساختن ورزش نیازمند طرح های  فراگیری و عملیاتی است . با انجام کارهای نمادین و نمایشی نمی شود فرهنگ ورزش کردن را نهادینه کرد، امروز کدامین ورزشگاه و اماکن عمومی  رایگان در اختیار مردم است؟ مردم اگر بخواهند در خیابان ها و پارک ها هم بدوند نیازمند حمایت و پشتیبانی و امنیت هستند. کدام مراجع این ساپورتها را انجام خواهند داد؟ می پذیریم که شهرداری ها شرایط به نسبت خوبی را به وجود آورده اند ولی نقش فدراسیون ها چیست؟

فدراسیون های ما بیشتر نمایشی و در اندیشه اجرای تقویم و پر کردن برنامه هستند. ببینیم در ژاپن، در چین چند میلیارد جمعیت و اصلا کشورهای مشابه ما چه راهکاری را پیدا کرده اند که ما نتوانسته ایم و همه اش شعار داده ایم. با واژه های چون پویش، همایش و سختی یا سهولت کار بازی نکنیم  و راهکار عملی و عینی را بیابیم.

نویسنده: رضا اسماعیلی