جمعه دهم فروردین ماه
نیم نگاه...

دل ما روشن است اما...

گام به سالی گذاشته ایم که برای ان آرزو های خوب کرده ایم و در دعاهای مان از خداوند ممنان خواهش کردیم که شر ویروس کرونا از سر کشور عزیز ما کنده شود و ایران دیر پای ایران به احسن الحال واقعی نایل آید. 

گام به سالی گذاشته ایم که برای ان آرزو های خوب کرده ایم و در دعاهای مان از خداوند منان خواهش کردیم که شر ویروس کرونا از سر کشور عزیز ما کنده شود و ایران دیر پای ایران به احسن الحال واقعی نایل آید. 

اکنون با این آرزو های خوب به سال 1400 رسیده ایم باید با عزمی راسخ بر همدلی و عهد ملی ریسمان محکم ببندیم چرا که ایده های ملی بر سایه اراده و خواسته ملت شکل می گیرد و در این بین وظیفه مسوولان است که آستین همت بالا بزنند و پیشقراول این ایده آل فرهنگی و ملی باشند و بدیهی است که برای ساختن وطن گرامی وظیفه مسوولان تهیه نقشه راه و تشویق مردم به پیمودن مسیر درست سربلندی است تنها در این صورت است که دل ما روشن میشود که سال خوب وسالهای خوب زیادی پیش رو خواهیم داشت. 
در چهار چوب ورزش کشور اما سوای نقشه راه نیازمند مدیرانی هستیم که به معنای واقعی مسئولیت پذیر باشند که بدانند بعد آنها فرزندان و جوانان مملکت هم باید درگستره چرخه عموم پیش زمینه و پشتوانه هایی داشته باشند. 
آیا واقعا در فدراسیون های ورزشی و ارکان های مختلف مربوط به رشته ورزشی چنین تفکراتی وجود دارد؟ وقتی گام به عرصه امور می گذاریم  یا پای درد دل قهرمانان ورزشی می نشینیم اغلب خلاف آن را می بینیم افرادی که به هر دلیلی واسطه ای رئیس فدراسیون یا یک بخش شده اند از برج عاج به مراجعان نگاه می کنند واز یاد می برند که برای خدمت به این افراد منصوب شده اند چنین مسوولی هرگز نمی تواند بانی همدلی باشد لذا برمسوولان مملکت و نمایندگان مجلس فرض است که در این اهتمام فرهنگی مصرانه و محکم چاره اندیشی کنند البته ما از برخی محدود نمایندگانی که در سرکشی های خود به متقاضیان و درخواست کنندگان می گویند ( مسائل به شما ربطی ندارد پادویی خودت را بکن) و یا نماینده ای که سیلی به سرباز راهور می نوازد توقع اقدامات فرهنگی نداریم ولی توقع و انتظار این است که 1400 سال همدلی برای ساختن ایرانی بهتر و خدمات بهینه برای مردم به ویژه ورزشکاران باشند ورزشکارانی که گاهی در اثر سوی برخورد ها ناچار به جلای وطن شده اند. 


نویسنده: رضا اسماعیلی