هیچکدام از نمایندگان کشورهایی که در انتخابات شورای کشتی آسیا رای آوردند از موقعیت ممتاز کشتی ایران برخوردار نیستند.

با این وجود رای آوردن آنها و ناکامی نماینده کشتی ایران در آسیا گویای آن است که فدراسیون ما ضعف دیپلماسی آشکار دارد. اگر غیر از این بود باید عباس جدیدی به راحتی به عنوان نایب رییس یا دبیر کل انتخاب می شد. هر چند به اعتقاد ما حتی کشور قزاقستان که نماینده آنها یعنی تورلیخانوف باردیگر به عنوان رییس شورای کشتی آسیا انتخاب شده  باید در برابر کشتی ما سر تعظیم فرود آورد. 
کشتی ایران یک سروگردن بالاتر از آسیاست و باید به همین میزان نیز در قاره اعتبار و جایگاه داشته باشیم.

اگر  در یک انتخابات ساده، زیر دست کشورهایی قرار می گیریم که جایگاه چندانی در کشتی آسیا ندارند باید خودمان را سرزنش کنیم که نتوانستیم رایزنی لازم را برای موفقیت کاندیدای مورد نظر انجام دهیم.

ما باید بپذیریم که از  ضعف دیپلماسی در ورزش رنج می بریم و برای رفع این مشکل باید چاره ای ای بیندیشیم . عباس جدیدی گفته بود اگر مسئولین ورزش حمایت نکنند در انتخابات رای نخواهد آورد اما برخی وعده وعیدها باعث شد تا دوباره برای  حضور در انتخابات راغب شود.
 واقعیت این است که در چنین مواردی درخواست و خواهش کاری از پیش نمی برد بلکه آنچه مهم است پی گیری، رایزنی و تلاش دو چندان است که در درجه اول باید متولی همان رشته و در این مورد فدداسیون کشتی انجام می داد. کاری که به نظر می رسد  درست انجام نگرفته و یا مسیری که انتخاب شد غلط بوده است. 
به خاطر داشته باشیم که در گذشته نیز هرگاه دیپلماسی فعال نداشتیم توفیقی در انتخابات مجامع بین المللی ورزش پیدا نکردیم. شاید رسول خادم از همین روزنه ها و اشتباهات استفاده کرد تا در نهایت توانست حمید بنی تمیم را به عنوان دبیر کل شورای کشتی آسیا معرفی کند الان هم اگر دست اندرکاران فعلی فدراسیون به درستی برنامه ریزی کرده بودند چه بسا عباس جدیدی در جایگاهی که شایسته کشورمان است نشسته بود.

نویسنده: احمد دباغ