روز گرامیداشت ارتش و شجاعان نیروی زمینی را پشت سر گذاشتیم. مردانی جان باخته که در عرصه دفاع مقدس و در ادامه آن در حفاظت از مرزهای کشور و امنیت عمومی میهن عزیزمان سنگ تمام گذاشتند و پایمردی های فراوانی را به خرج دادند.
گرامیداشت ارتش و نیروهای نظامی و انتظامی نباید منحصر به یک روز و یک هفته باشد. اگر این عزیزان نباشند امنیت کشور از بین می رود. اما در بعد ورزشی اعتقاد داریم که از امکانات ارتش و سپاه که بسیار وسیع ، گسترده و مجهز است به حد لازمه استفاده نمی شود. در گذشته هر یک از نیروهای ارتشی ما از جمله عقاب، نیروی زمینی و سپاه در عرصه ورزش حرفه ای نیز حضوری بسیار پررنگ داشتند. همه جوانان مستعد کشور از تاسیسات این نیروها استفاده کردند و هم تیم های ورزشی ما به واسطه توجه خاص ارتش به ورزش حرفه ای از قوام و قدرت فراوانی برخوردار بوده اند. به یاد داریم که در گذشته چه بسیار قهرمانان برجسته به ویژه در فوتبال از دل تیم های مرتبط با عقاب و نیروی هوایی سر برافراشتند یا درنیروی انتظامی تیم های والیبال و فوتبال پاس با جذب بهترین ورزشکاران رده ملی که دوران خدمت را می گذراندند با درخشش فراوان و کسب عناوین قهرمانی انگیزه های جوانان را برای جذب شدن به نیروی انتظامی مضاعف می ساختند و در بخش تهاجم فرهنگی نیز بازتاب حضور ارتشیان عزیز در صحنه های مختلف موجبات کمرنگ شدن اقدامات منفی مخالفان مملکت شده بود. به اعتقاد ما فرصت مناسبی است که تا یک بار دیگر در زمینه حضور تیم های نظامی و انتظامی تجدیدنظر کرده و آب رفته را به جوی بازگردانیم. فکر نمی کنیم که تصمیم گیری در این حیطه آنقدر دشوار باشد که تربیت بدنی های مرتبط با نیروهای نظامی کشور نتوانند درباره آن به راهکار مشترکی دست یابند. سوای پیشینه درخشانی که تیم های ارتشی و نظامی ما در داخل کشور داشتند، در بسیاری از کشورهای آسیایی و اروپایی، تیم های ورزشی نظامی به نوعی نماد فرهنگی و ورزشی این کشورها به شمار می آیند.
نویسنده: رضا اسماعیلی