جمعه دهم فروردین ماه

سالیا، ققنوس فوتبال آبادان بود…

فوتبال خوزستان در روزهای گرم و به یاد ماندنی اش با مردانی بزرگ چون برمکی، سالیا، کشتکار، برزگری، مهراب شاهرخی، ایرج سلیمانی، صفر ایرانپاک و... شهره آفاق بود. مردانی تکرار نشدنی که چون از این دیار پر کشیده اند، انگار سرزمین طلای سیاه به خشکسالی فوتبال رسیده است.

به انگیزه سالگرد پرواز ابدی بزرگمردی که از بسیاری از زندگان زنده‌تر است.

یادش گرامی آقا منوچهر ساليا ی آرام و متین را، هم او که با عشق به شاهین و عزیز وجودش پرویز خان دهداری در سخت ترین شرایط فوتبال، آبادان و صنعت نفت را در آوارگی و دربدری و بی‌پولی زنده نگه داشت.

تیم را چون بچه خویش در آغوش، از شهری به شهری برد، اما نگذاشت تا کسی مرگ فوتبال آبادان را ببیند.

او ققنوس فوتبال آبادان بود.
در شعله‌های وجود خویش سوخت تا رقص شعله‌های فوتبال آبادان تا بیکران پیدا باشد.
سیه چهره سپید قلب، براستی که فرزند برومند دیار نخل و آفتاب هستی.
درودها بر تو

نویسنده: ابوالفضل جلالی