پنجشنبه نهم فروردین ماه

ابراهیمی: آقای داورزنی! به دادم برسید

بازیکنی جوان در اوج درخشش و شکوفایی یکدفعه از صحنه کنار رفت، بهنام ابراهیمی دو سال پیش پدیده جدید والیبال ایران لقب گرفته بود در جام باشگاه های آسیا روی دستان کوبیاک و شیمیزو توپ زد، اما چند ماه بعد او را دوپینگی اعلام کردند.

او بازیکنی خوش استیل بود از شهرداری ورامین که جدا شد به تیم سیرجان پیوست که ناگهان گفته اند در تستی که در حین فینال لیگ برتر از وی گرفته اند از مواد ممنوعه استفاده کرده است... و این حادثه آواری دیگر بود که بر سر بازیکن اهل سر پل ذهاب فرود آمد. آخر وی نخستین بازیکنی است که از شهر زلزله زده سرپل ذهاب به تیم ملی پیوست و مانند همه کرمانشاهی ها خوش پرش و جنگنده بازی می کند. استایل بازیگری اش ما را به یاد سعید حریری بازیکن تکنیکی دهه 50 - 40 دیار بیستون می اندازد اما چه شد که اینجوری شد؟

او می گوید: یکروز پزشک تیم باشگاه به من آمپول تزریق کرد و گفت چون زود سرما می خورید لازم است تقویت شوید ولی عجیب اینکه بعد از اعلام قضیه دوپینگ به من توصیه کرده بودند که بگویم مکمل خورده ام در صورتی که پزشکان فدراسیون پزشکی گفته بودند که دارویی که در وجود شماست تزریقی است و ربطی به مکمل ها ندارد، برای دفاع از خودم وکیل گرفته ام اما چهار سال مرا محروم کرده اند در صورتی که برای ساختن منزل پدری ام که هنوز هم آثار خرابی زلزله را با خود دارم به پول والیبال نیاز دارم. مگر می شود آدم عاقل با دست خود سرنوشت خودش را بهم بزند؟ باور کنید که من بی تقصیرم و نمی خواهم انگشت اتهام را به سوی فردی دراز کنم، تنها خواهش من این است که آقای دکتر داورزنی به دادم برسد و اجازه بدهد که حداقل در لیگ های داخلی بازی کنم. چندبار تلاش کرده بودم تا با رئیس فدراسیون گپ بزنم اما نشد و حالا از ایشان خواهش می کنم به درد دل من گوش کند و به دادم برسد.