جمعه دهم فروردین ماه

تهدید نه، حرف حساب را بپذیریم

مدیریت در فوتبال ما آنقدر لرزان شده که چهار باشگاه طی نامه ای تهدید کرده اند که از لیگ برتر فوتبال باشگاه های کشور کناره گیری خواهند گرد، آنها برای خود ادله محکمه پسندی هم دارند.

وقتی تست برخی بازیکنانشان مثبت یا مشکوک به کرونا باشد، طبیعی است که اولویت اول باید تندرستی و سلامتی ورزشکاران باشد، از سوی دیگر آیا وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال به این قضیه اندیشیده اند که از لحاظ زیرساختی توانایی اجرای مسابقات لیگ فوتبال را در شرایط بحرانی کرونا خواهیم داشت یا نه، آیا درباره گیت های تب سنجی و کانال های ضدعفونی کننده برای بازیکنان و البته تماشاچیان اقدامات عملی لازمه را انجام داده ایم، آیا به این اندیشیده ایم اگر ورزشکاری و تماشاگری ناقل بیماری باشد چه جمعیتی را مبتلا خواهد کرد؟

اینکه باید به زندگی عادی بازگشت اصلا تردید ناپذیر است اما به شرط اینکه شرایط هم عادی باشد فوتبال ما از مکزیک جلوتر است که میزبان جام جهانی بوده ضمن اینکه خودمان را هم نباید از جهات سخت افزاری، بهداشتی با کشورهایی چون آلمان مقایسه کنیم که قصد برگزاری بوندس لیگا را دارد، از سوی دیگر ما با این لیگ پر حرف و حدیث به کجا می خواهیم برویم که این همه خطر می کنیم؟ لیگی که چند بازیکن زبده به فوتبال ملی ما نمی دهد، چقدر ارزش ریسک کردن را دارد؟

به نظر می رسد هنوز ما متوجه نشده ایم که ویروس کرونا تانک روس (عبدالرشید قهرمان کشتی جهان) را از پای درآورده است، به سلامتی فکر کنیم که بالاترین نعمت و ارجح همه قضایا و رخدادهاست به اعتقاد من باید پیام باشگاه های تراکتور، نساجی، شهر خودرو و ماشین سازی را شنید و جدی گرفت حتی اگر آنها از لیگ کناره گیری هم نکنند، حرفشان حساب است، نگران مسابقات باشگاه های آسیا هم نباشیم، AFC اعلام کرده که فدراسیون ها می توانند تیم های بالای جدول را برای جام باشگاه ها و قهرمانان آسیا معرفی کنند، پس محکم و استوار باشیم و ببینیم در سایر کشورهایی که شرایط مشابه ما دارند چه کرده اند و ما هم به راه آنان برویم.