این روزها در روستای قانقرمه دو هزار نفری شهرستان آق قلا غلغله است. همه زمانی که تیم ملی والیبال بازی دارد یا خانه ملا صالح آخوند محله جمع می شوند یا در خانه های خود پای جعبه جادویی می نشینند و بعد از بازی هرچیزی که دم دست باشد، تبدیل به تور و توپ می شود و همه می خواهند صابر کاظمی شوند.

صابر کاظمی جوان برخاسته از دل پنبه زارهای این روزهای خشک شده اهل روستای قان قرمه است. تاکنون 122 امتیاز به تنهایی برای تیم ملی کشورمان در جام ملت های جهان اندوخته است. با پدر صابر یعنی ملاصالح درباره حال و روز این روزهای خانواده اش می پرسیم. فارسی را با لحن آمیخته به ترکمنی غلیظ صحبت می کند. به سختی متوجه می شویم 42 سال سن دارد و به قول خودش ملای محله است. از وی پرسیدیم که چه شد که صابر به والیبال روی آورد؟ گفت: خودم دوره جوانی والیبال بازی می کردم اما دو پسر دیگر من کاری با والیبال نداشتند.

می پرسیم موقع بازی تیم ملی چه حسی دارید؟ گفت: من و مادرش مرتب دعا می کنیم و گاهی از فرط خوشحالی بال در می آوریم.

پرسیدیم از کدام پیروزی تیم ملی خوشحال شدید؟ گفت: آمریکا را که بردیم گویی که دنیا را به ما دادند. من البته همه بازی های تیم ملی را نگاه می کنم. کار آقای آلکنو خیلی خوب است و بعد از  صابر  از آبشارهای میثم صالحی لذت می برم. سعید معروف و سیدموسوی را هم خیلی دوست دارم.

پرسیدیم صابر چند کلاس درس خوانده است؟ گفت: دیپلم دارد و قرار است در رشته تربیت بدنی ادامه تحصیل بدهد.

آخوند ملامحمد صالح درباره آرزوهایش برای پدیده والیبال ایران گفت: آرزو دارم که وی در لیگ ایتالیا بازی کند یا به روسیه برود. آنجا مثل دریا می ماند و بیشتر رشد می کند.

آق قلا یک خطه والیبال خیز است. یکی، دو مربی علاقه مند در تیم باشگاه میدان سرشان برای استعدادیابی درد می کند. اما از یاد نمی بریم که این قطعه زیبا چه ملی پوشان بزرگی داشت. ابراهیم سن سبیلی، آق محمد سلاق، ابراهیم یولمه، محمد کاظمی و حالا به نظر می رسد که سرآمد همه جوان چپ دست روستای قان قرمه باشد. او تازه یک گل از 100 گلش شکفته شده است.

نویسنده: جمشید حمیدی