جمعه سی و یکم فروردین ماه
باخت آخر راه نیست؛

سعادت: در تیم ملی از حمایت بزرگان برخورداریم

بردیا سعادت، همان پدیده ای است که سال پیش در البرز ورزشی به عنوان پدیده لیگ ایران معرفی شد...

خیلی ها او را باور نکردند تا اینکه یک فصل در لیگ متوسط صربستان حضور پیدا کرد و شاید برای خالی نبودن عریضه به اردوی تیم ملی دعوت شد. اما همه دیدند که چه پدیده درخشانی است این پسر خوب شهر باستانی ارومیه و مردمان عاشق والیبال. همکار ما لیلی خرسند گفت و گویی با وی انجام داده است که می خوانید.

این نخستین‌باری است که شما برای تیم ملی بازی می‌کنید و نخستین‌باری است که تیم ملی در چند دهه گذشته بازیکن جوانی را در ترکیب دارد. بردیا چه ویژگی‌های خاصی دارد که بهش اعتماد شده؟

درست است که این نخستین‌بار است من به تیم ملی دعوت شده‌ام و برای نخستین‌بار با تیم ملی به مسابقات آمده‌ام اما انتخاب مربی است و او مشخص می‌کند چرا به یک بازیکن اعتماد می‌کند. من همیشه تلاش می‌کنم و پشتکار دارم تا به هدفی که دارم و به جایی که می‌‌خواهم، برسم.

 

   در بازی با ایتالیا دوربین مدام روی چهره شما بود. بعدا بازی را دیدید؟ فکر می‌‌کنید به‌خاطر بازی خوبتان این همه به شما  توجه شد یا جذابیت چهره  هم تأثیر دارد؟

بله بازی را دیدم. متوجه این نکته هم که گفتید شدم. ولی من دوست دارم نه الان بلکه در آینده هم اگر توجهی به من می‌شود به‌خاطر عملکردم باشد نه چیز دیگری. در ورزش ما هر تیمی که عملکرد بهتری داشته باشد، پیروز میدان است. من هم دوست دارم با عملکرد بهم توجه شود.

 

  خیلی‌ها می‌گویند بردیا هم چهره‌اش خوب است و هم بازی‌اش و در آینده می‌تواند ستاره والیبال ایران باشد. خودت انتظار‌ دارید  این اتفاق بیفتد؟

از مردم و والیبالی‌ها و از کسانی که تیم ملی را حمایت می‌کنند و این نظر را دارند، تشکر می‌کنم. این نظر لطفشان است. دوست دارم به هدف‌هایی که برای خودم تعیین کرده‌ام، برسم. در این راهی که هستم هر کاری می‌کنم تا به بالاترین جاها برسم. همیشه دوست دارم تلاشم را بیشتر کنم.

 

    بعد از پیروزی‌ها و شکست‌ها در اردوی تیم چه اتفاقی می‌افتد؟ بعد از بازی با آمریکا چه کار کردید؟ یا بعد از بازی با آلمان تیم چه وضعیتی داشت و چطور به هم دلداری دادید؟

بازی به بازی پیش می‌رویم. هفته قبل 2شکست سنگین داشتیم و هر دو بازی را پنج‌سته باختیم. همه ناراحت بودیم چون می‌توانستیم ببریم ولی می‌دانیم این آخر راه نیست. باید تلاش کنیم تا بهتر شویم و در بازی‌های بعدی عملکرد بهتری به نمایش بگذاریم.

 

   در بازی با آلمان خیلی‌ها معتقد بودند که میلاد عبادی‌پور دلیل شکست تیم بود و در فضای مجازی خیلی با او شوخی کردند. به‌نظر می‌آید که خیلی اذیت شده باشد. شما و دیگر هم‌تیمی‌ها کمکش کردید که روحیه‌اش را به‌دست بیاورد؟

بعد از بازی با آلمان خیلی بی‌انصافی‌ها در حق عبادی‌پور شد. ایشان کامل‌ترین دریافت‌کننده ایران و یکی از بهترین‌ها در پست خودش است و درست نیست با یک بازی قضاوتش کنیم. می‌شود یک روز، روز یک بازیکن نباشد و آدم سرحال نباشد. کار این انتقادات و قضاوت‌ها منصفانه نبود. عبادی‌پور بازیکن بزرگ‌ و حرفه‌ای است و مطمئنم محکم‌تر از قبل برمی‌گردد. او یکی از ستون‌های تیم و تأثیر‌گذار است.

 

    نظر آلکنو را درباره بازی خودتان و تیم می‌دانید؟ فکر می‌کنید به جمع‌بندی رسیده باشد؟ به‌نظر می‌رسد در بعضی از صحنه‌ها خیلی از دست‌تان عصبانی می‌شود. در یکی از تایم‌‌اوت‌تان شنیدیم که مترجم از زبان آلکنو می‌گفت من هرچی می‌‌گویم شما گوش نمی‌کنید و کار خودتان را انجام می‌دهید. او مربی بد‌اخلاقی است؟

نه بداخلاق نیست. آلکنو مربی بزرگی است، در عین حال باتجربه و کار‌بلد. برای هر بازی استراتژی خاص خودش را دارد. قبل بازی نمی‌شود حدس زد که می‌خواهد چه کار کند، ولی بعد از همه این بازی‌ها به جمع‌بندی می‌رسد و آن کاری را که به نفع تیم ملی باشد، انجام می‌دهند. او می‌داند که چه می‌خواهد. در کارش خیلی جدی است و واقعا با قاطعیت کارش را دنبال می‌کند.

 

   فکر می‌کنید برای تیم المپیک انتخاب شوید؟

من همه تلاشم را می‌کنم که بهترین عملکردم را نشان بدهم و به یکی از اهدافم که المپیک است، برسم. ولی نظر آخر را سرمربی می‌دهد و ایشان تصمیم می‌گیرد با چه نفراتی به المپیک برود، من نمی‌توانم در این‌باره چیزی بگویم، فقط می‌توانم تلاش کنم.

 

    الان صحبت از تغییر نسل در تیم ملی است. با اینکه هنوز بازیکنی مثل سعید معروف، میلاد و محمد موسوی خوب بازی می‌کنند، اما می‌گویند بازیکنان جدید جای آنها را می‌‌‌گیرند. واقعا این اتفاق دارد می‌افتد؟ شما بازیکنان جدید می‌توانید جای آنها را پر کنید؟

این تیم تلفیقی از جوانان و بزرگان است. خدا را شکر بزرگان همیشه جوانان را حمایت می‌کنند و از تجربیاتشان به آنها می‌‌گویند. نگاه آنها این است که به ما کمک کنند تا بتوانیم پیشرفت کنیم. این نگاه کمک می‌کند تا ما‌ جوان‌ترها زودتر پخته و با‌تجربه شویم. به‌نظر من اصلا کسی نمی‌تواند جای کسی را بگیرد. ما بزرگانی داریم که برای خودشان اسم و رسم دارند. هر‌کسی که می‌آید، نخستین خودش است، کسی مثل کسی نیست. هر کسی می‌آید باید خودش باشد تا بتواند موفق شود و این نگاه را نداشته باشد که بخواهد در یک پستی جای کسی را بگیرد.

 

    درباره انتخاب تیم آینده‌تان هم بگویید. برای خیلی‌ها سؤال است که شما چرا بعد بازی در ایتالیا لیگ کره را انتخاب کردید درحالی‌که بیشتر‌ بازیکنان رؤیای بازی در اروپا را دارند؟

من با مودنای ایتالیا قرارداد سه‌ساله بسته بودم ولی طبق قانون جدیدی که گذاشته‌اند تعداد بازیکن خارجی که می‌توانند در لیگ‌های اروپایی‌ بازی کنند، محدود شد. با بازیکنانی که مودنا دارد، فرصت کمی برای بازی‌کردن به من می‌رسید. دوست ندارم در این سن نیمکت‌نشین باشم. الان وقتی است که من باید از لحاظ بازی و تجربه پخته شوم. چون دوست دارم بازی کنم لیگ کره را انتخاب کردم. خلاصه‌اش این است که بازی‌کردن را به نیمکت‌نشینی ترجیح دادم.