در فدراسیون های ورزشی چه می گذرد؟ هنوز یک روز از جوهر ابلاغ دبیر جدید فدراسیون کاراته نگذشت که رئیس این تشکیلات مجبور می شود حکم صادره را لغو و به خواسته سرمربی تیم ملی تن بدهد.
ماجرای اختلاف آشوری و هروی به زمان های نسبتا دور برمی گردد که بازتاب آنها را در فضای مجازی به یاد داریم که کار به شکایت یکی از طرفین کشید و باقی قضایا... اکنون انگار رئیس فدراسیون تحت فشار یا برحسب اختیار آشوری را برتابید اما زورش نرسید و نتیجه آن شد که باید می شد. در یک ماه مانده به بازی های المپیک عقل سلیم حکم می کند که فضا عاری از تنش باشد. اما در فدراسیون کاراته مسایل مختلفی چون حذف جواد سلیمی از کنسول داوری جهان و پیکار فلان کاراته کا با نماینده رژیم صهیونیستی حاوی پیامدها و پیام هایی است که هشداردهنده است.
متاسفانه در سایر فدراسیون ها هم این گونه عجایب و غرایب کم نبوده و نیست. به طور مثال انحلال انتخابات فدراسیون ورزش های باستانی و زورخانه ای توسط سازمان بازرسی که امروز خبرش را شنیده ایم. در صورتی که آقایان در وزارت ورزش بعد از هر انتخابات همه چیز را گل و بلبل می بینند و مدعی می شوند که هیچ اشکالی وجود نداشته نیست.
در یکی از فدراسیون های توپ و تور هم خط زدن به نام یکی از مربیان تراز اول کشور نیز حرف و حدیث هایی به وجود آورده است که واقعا ابهام برانگیز است. اینکه اطرافیان یک تیم چقدر قدرت و نفوذ دارند تا بر نام یکی از مربی مطرح خط بطلان بکشند، فقط و فقط در ورزش ایران و در فدراسیون هایی که به صورت جزیره ای اداره می شوند، رخ می دهد و باعث می شود سنگ روی سنگ بند نماند.
وزیر جدید ورزش باید که طرحی نو در اندازد وگرنه با این ساختار بیمار به جایی نخواهد رسید.
نویسنده: حسین علی اسماعیلی