جمعه دهم فروردین ماه
نیم نگاه

قلم؛ تعهد و رسالت

روز ورزشی نویسان را پشت سر گذاشتیم. متاسفانه ازدحام اخبار ریز و درشت ورزش که هر یک سوژه هایی برای نوشتن بود، اجازه نداد که درباره ارزش و اعتبار خبرنگاران و نویسندگان ورزشی بنویسیم.

در سطح بین المللی البته که با ما تفاوت از زمین تا آسمان است ولی وظیفه حکم می کند که بنویسیم نویسندگان، خبرنگاران و عکاسان ورزشی با تنگناهای فراوانی دست به گریبان هستند و به دلیل همین تنگنا اغلب با کج روی های فراوان در عرصه های ورزشی کشور همراه شده یا مهر سکوت بر لب زده اند و این یکی از دردهای بزرگ جامعه ورزشی است. اما امروز که روز پاسداشت قلم است، باید بیشتر در این باره نوشت. توتمی که خداوند با آن سوگند یاد کرد و توصیه بزرگان دین و دانش این بوده که قلم را به نان نفروشید، اما قلم زنی که امری خطیر بوده اینک در زمین سفید کاغذ چگونه مانند شمشیر عدالت عمل می کند؟ تاریخ را که مرور می کنیم صحنه فرهنگی کشور مملو از قلم زنانی صادق و قلم به دستانی متعهد بوده که هیچ گاه از راه راست عدول نکرده اند.

قلم های راستین و سرشار از عشق و گرایش به اجرای عدالت و نوعدوستی اگر هم گاهی دچار لغزش هایی شوند، هرگز به آرمان های یک جامعه خیانت نمی کنند. قلم ها باید در راه خیر و صلاح و فلاح هر مملکتی جاری شود ولی برای اینکه به چنین ایده آل های راستین دست پیدا کنیم، اما و اگرهای فراوانی وجود دارد که ادبیات کشور باید دچار تحول شود.

از نگاه ما قلم به ویژه در حیطه ورزش، نظارت نمی خواهد، بلکه رسالت می خواهد و تعهدی که در یک پروسه مملو از رنگ و ریا، رنگ باخته است. بنابراین در این روز درودمان را تقدیم قلم هایی می کنیم که صاف و صادق بوده اند و به قول ویکتور هوگو نویسنده شهیر، به راه خیر رفته اند و در جهت اصلاح امور به حرکت در آمده اند.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی