جمعه دهم فروردین ماه
حیف که " یورو" تمام شد

تورنمنت اروپا و یک دنیا افسوس

همای قهرمانی روی شانه های ایتالیا نشست اما جام ملت‌های اروپا بر ایده های نوین و خلاقانه تیمهای قاره سرسبز صحه گذاشت و نشان داد دایره کارآمدی در نزد حرفه ای ها روز به روز گسترده تر می شود.

 به زعم بسیاری از کارشناسان، سطح کیفی این تورنمنت چشم نواز و در مقام مقایسه با دوره پیشین رفیع تر بود .

جدال میلیمتری مدعیان و کشیدن هشت بازی به وقت های اضافی ثابت کرد که دانش گرانسنگ و عصاره اندیشه مربیان، بزرگترین شاخصه در فوتبال امروزی است.

در واقع یورو 2020 بالندگی و بلوغ روحی و روانی را به منصه ظهور رساند و کاش بتوانیم از این آیتم و دیگر سکانس های این تورنمنت الهام بگیریم.

اگر از انسجام تاکتیکی تیمهای اروپایی بگذریم، باید به سیطره تکنولوژی و زیر ساخت‌ها اشاره کنیم که قابل تحسین بود.

با این اوصاف، پیش بینی می شود جام جهانی 2022 نوید یک فستیوال متحول را بدهد و چشمهای میلیونها انسان در کره خاکی را نوازش کند.

 همانطوریکه طی روزهای اخیر نوشتیم اگر  از صفر تا 100 این تورنمنت اروپایی و فراست مدیران، ما را از افکار سنتی و خواب زمستانی برهاند بطور قطع می توانیم اکسیر شفا بخشی را به لایه های فوتبالمان تزریق کنیم.

از نوع برگزاری یورو و امکانات فوق العاده ورزشگاه‌های میزبان واقعا حظ کردیم ولی حرف دلمان این است که تا چه زمان باید غصه بخوریم و حسرت چشم آبی ها را بکشیم.؟!

نکته جالب توجه اینکه سالهاست  از جان و دل می پذیریم که فوتبال مدرن زاییده تخیل حرفه ای هاست و اهمیت فزاینده ای دارد اما جای شگفتی است که چرا ما از حداقل های آن الگو نمی گیریم.

نویسنده: رضا میرزاییان