جمعه دهم فروردین ماه
هنوز اندر خم یک کوچه ایم

شترسواری دولا دولا نمی شود

کاروان ورزش ایران تا اینجای کار بیلان قابل توجهی درپیکارهای المپیک توکیو نداشت و اگر مدال زرین جواد فروغی نبود شاید نمره صفربه کاروان ما تعلق می گرفت.

از تکواندو و شمشیربازی که توقع مدال داشتیم گرفته تا تیروکمان و بسکتبال همه و همه جامعه ورزش را در پیله نگرانی و شوک فرو برد.

بازی قابل انتقاد والیبال برابر کانادا را هم باید به این ناکامیها اضافه کرد ، برتری الهام بخش والیبال مقابل لهستان موجی از شادی را فراهم کرده بود اما راندمان ضعیف شاگردان الکنو برابر کانادایی ها قابل باور نبود.

البته از پینگ پنگ ، دوچرخه سواری ، بدمینتون و شنا و امثالهم توقع زیادی نداشتیم

 اما شکست های عجیب تکواندوکاران و شمشیربازان قابل توجیه نیست .         

به راستی چه فردی جز صالحی امیری و مسئولان کمیته المپیک که همگی دسته جمعی بار سفر به توکیو را بسته اند پاسخگوی استارت ضعیف ورزش ایران در توکیو و چهارشنبه ضعیف در بازیهای المپیک خواهند بود ؟!

به زعم کارشناسان اصلی ترین دلیل ناکامی شمشیربازان ،

انتخاب غلط پیمان فخری سرمربی تیم سابرایران در پست حساس رییس مرکز نظارت بر تیم ملی کشورمان بود.

انتخابی دوسر باخت و سرتا پا غلط که از بابت آن هم ورزش ایران در کلیت آن ضررکرد و هم شمشیربازی ما به طور اخص از آن متضرر شد.

پیمان فخری پس از انتخاب به عنوان رییس مرکز نظارت بر تیم ملی دیگر فرصت تمام قد در تیم ملی سابرکشورمان را نداشت و بهانه های تکراری پس از شکست برابر ایتالیا نمی تواند قابل دفاع باشد.  

مواردی که به آن اشاره شد تنها از راه دلسوزی است و ما به هیچ فرد و افرادی عنادی نداریم بلکه حرف دلمان این است که در مبحث مدیریت از دایره متحول شده ورزش دنیا از جمله قاره کهن دور مانده ایم . در واقع در بازیهای المپیک توکیو و تا اینجای کار درسهای عبرت آموزی آموختیم و بر این نکته مهر تایید زده شد که با موج سواری و شعار نمی توان چرخ ورزش کشوررا  صیقل داد.

به امید موفقیت سایر ورزشکاران ما در ادامه این فستیوال معتبر کره خاکی .

نویسنده : احمد دباغ