دو نماینده وزنه برداری ایران امروز روی سکو می روند اما جای خالی سهراب مرادی همچنان در المپیک حفظ می شود. سهراب دیروز در شهرکرد وزنه زد و در حرکت دوضرب فولاد 230 کیلوگرمی را بالای سر برد و جالب اینکه این به وزنه 5کیلوگرم بالاتر از حد نصاب فارس الباخ وزنه بردار قطری است که طلای دسته 96کیلوگرم المپیک را به خود اختصاص داده است...

این در حالی است که آقایان مدعی شده اند که سهراب مرادی قهرمان المپیک ریو مصدوم است و نمی تواند در المپیک وزنه بزند و ما مانده ایم که ادعای آقایان را قبول کنیم یا دم خروس واقعیت را. با این شرایط اما اگر وزنه بردار اصفهانی ما اعزام می شد، اگر هم طلا نمی گرفت، حداقل روی سکو قرار می گرفت. سهراب که کمتر مصاحبه می کند به تازگی در گفت و گویی ادعا کرده است که بر سر حضورش در المپیک معامله شده بود. آیا وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک می توانند به این ادعا رسیدگی کنند تا صحت و سقم قضایا بر همگان روشن شود. آنچه که مسلم است، وزنه برداری کشور ما نیازمند یک خانه تکانی اساسی است. فدراسیونی که بسیاری از قهرمانان المپیک و جهان را از خانه شان رانده است، چه پاسخی دارد. چرا باید حسین توکلی، کوروش باقری، شاهین نصیری نیا، بهداد سلیمی، سجاد نوشیروانی و ... هیچ نقشی در چرخه حرکتی این ورزش سنگین نداشته باشند. مگر اداره فدراسیون دل بخواهی و سلیقه ای است. چرا وزارت ورزش توانایی کنترل امور را ندارد و به این همه نارضایتی خاتمه بدهد.

نویسنده: عباس اسماعیلی