جمعه دهم فروردین ماه
نیم نگاه

کشتی جورکش ورزش ایران

کاروان ورزشی ایران هنوز با تک طلای جواد فروغی پز می دهند ولی امروز یلان کشتی ما فضای تازه ای را برای ما ایرانیان ترسیم کرده اند. فضایی که می شود در آن نفس عمیق کشید و اکسیژن تازه ای در شریان خشکیده ورزش ایران حس کرد.

نمایش عالی رضا اطری و نبرد قهرمانانه رضا یزدانی و محمدرضا گرایی (شیراز) که در کشتی فرنگی برای طلا پیکار می کنند یا محمدهادی ساروی که برنز المپیک را زیب گردن خود کرده است. به راستی اگر کشتی نبود، تکلیف چه بود؟ و اصلا اگر مازندران نبود فرجام کشتی ایران به کجا می رسید؟ چرا دیگر از دیار بیستون گوش شکسته های پرافتخاری چون برادران محبی بر نمی خیزد. چرا اصفهان دیگر طلایی های بزرگی را پرورش نمی دهد؟ چرا از خوزستان فرنگی کاران برجسته ظهور نمی کنند؟ اینها پرسشی است که این روزهای توام با بیم و امید در اذهان ما نقش می بندد. آیا المپیک توکیو می تواند سرآغازی بر تحول جدید در نگرش به مناطق کشتی خیز ایران باشد؟!

به هر روی خوشحال هستیم که خبرهای خوش کشتی را از زبان مردی می شنویم که از جنس کشتی است. به راستی دم هادی عامل چقدر گرم است که بشارت دهنده درخشش گوش شکسته های زجرکشیده اما سرشار از عشق وطن است. دل ما در این روزهای خطیر به گزارش های عالی و دلنشین هادی عامل و تلاش های محمد عبداللهی در کمیته ملی المپیک گرم است. امید که فردا و پس فردا شاهد افتخارآفرینی های کشتی گیران کاراته کاهای وطن در دیار آفتاب تابان باشیم.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی