پنجشنبه نهم فروردین ماه
نیم نگاه

روز خبرنگار و روزنه های امید

امروز، روز خبرنگار است و ما بر حسب وظیفه حرفه ای ناچاریم همانند پار و پیرار بنویسیم که خبرنگاران طلیعه داران آگاهی و بیداری جوامعه هستند. پل ارتباطی بین مردم و صاحبان قدرت و مسئولان یک کشور. آینه تمام نمای آنچه که در پیرامون ما و جهان می گذرد.

ارزش کار خبرنگاران در کشورهای مختلف تابع زمان و مکان است. ولی خبرنگاری بدون رعایت انصاف و اصول دموکراسی متجلی نمی شود. مردان و زنانی که باید رویدادها و اخبار را با تبعیت از قوانین اخلاقی و اجتماعی نشر بدهند. راه تعامل و تعادل را در جامعه هموار سازند، آگهی را در کمال امانتداری و دوری جستن از اتهامات و انحرافات و قضاوت های نابخردانه در طبق اخلاص بگذارند. با این همه مسئولیت سنگینی که بر دوش دارد همواره با بار شیشه حرکت می کنند و پیاپی در مظان اتهام و تهدید قرار دارند.

خبرنگاران چشم و گوش مردم و معدن کارانی هستند که مصداق ضرب المثل جداکردن سره از ناسره ... اما با این همه مسئولیت حرفه ای و اجتماعی در بسیاری از کشورها ستیزی دائمی با این قشر زحمتکش وجود دارد.

مخاطرات جانی، مالی و بیکاری خبرنگاران زحمتکش را تهدید می کند. در چنین اوضاعی باید اقرار کنیم که خبرنگاران ایرانی هم با مضایق زیاد به ویژه از نظر تنگنای مالی دست به گریبان هستند و این نیازمندی گاهی قلمروشان را سست و ناسور می سازد.

سال هاست که در چنین ایامی آرزوی بهبودی شرایط اجتماعی و معیشتی مردان و زنان رسانه ای را در سر می پروانیم اما گرانی کاغذ، تعطیلی روزنامه ها و توقف بسیاری از رسانه ها، بیکاری محتومی را بر همکاران ما تحمیل کرده است. آیا در دولت جدید شاهد برطرف ساختن موانع و مشکلات عدیده خبرنگاران ایرانی خواهیم بود؟ امیدوارم ...

نویسنده: حسین علی اسماعیلی