از جمع مشوقان پرشور و شوق دهه های گذشته فوتبال، خیلی ها را از دست دادیم. از محمد بوقی گرفته تا حسن تارزان و سهراب بوقی و ...

دیروز نوبت به علی رحمانی رسید که به علی مانگا لقب داشت و این نامی بود که علی پروین پیشکسوت باشگاه پرسپولیس برای وی برگزید. آن دوران افرادی که سردسته مشوقین بودند و بوق های عجیب و غریب ابداع می کردند، آدم های پاک باخته ای بودند که برخلاف برخی از آدم های امروزی بوق به قیمت آب دوغ نمی زدند. آنها از جیب خود هم مایه می گذاشتند. درباره علی مانگاه که دروازه بان خوبی هم بود، می گویند در دهه 50، مبلغ 30هزار تومان از جیب خود برای پرسپولیسی ها پیراهن و شورت خرید و حتی برای یکی از فوتبالیست های ملی پوش آن زمان پرسپولیس جشن عروسی مفصلی با هزینه شخصی برپا کرد. افسوس که تعداد آدم های پاک باخته در متن و حاشیه فوتبال روز به روز کاسته می شود و ما فقط برای آمرزش روح درگذشتگان دعا می کنیم.

نویسنده: ج - دوستدار