با اوج گرفتن جا به جایی بازیکنان و مربیان فوتبال بار دیگر دلالها و شبکه فساد دست به کار شده و با بازار گرمی و پیشنهادات نجومی در پی سرکیسه کردن باشگاه ها و رسیدن به مطامع و منافع باندی هستند.
در هیاهوی ایجاد شده در بازار مکاره نقل و انتقالات لازم است سازمان بازرسی، مراجع قضایی و نهادهای نظارتی با دقت و هوشیاری کامل وارد عمل شوند و اجازه ندهند گروهی دلال و واسطه و منافع طلب از آب گل آلود ماهی بگیرند.
موضوع کرونا و درگیری و دغدغه وسیع مردم و مسئولان در این زمینه و جابه جایی دولتمردان در دوره گذار، ظاهرا فرصت خوبی برای دلالها و واسطه ها ایجاد کرده است. اخبار واصله از تلاش مذبوحانه این طیف حکایت دارد.
متاسفانه باشگاه های صنعتی و طیفی از مدیران آن ها هم ناخواسته و یا از سر اجبار با این گروه همکاری می کنند.
بالا بردن ارقام قرارداد و پیشنهادات اغوا کننده حقیقتا عجیب و دردسر آفرین است.
به ویژه آن که مردم در دوران تحریم و بلای کرونا با مشکلات عدیده ای مواجه هستند و به سختی روزگار می گذرانند.
تاسف بار است در مقطعی که مدیران صنعتی از دغدغه ها و مشکلات مالی خود سخن می گویند، به بازیکنان فوتبالی پیشنهادات ۱۵ و ۲۰ میلیارد تومانی داده می شود.
چطور می توان قبول کرد که یک باشگاه دولتی این چنین بیت المال را به تاراج بگذارد؟
هیات مدیره و مجامع آن ها چرا باید اجازه این حاتم بخشی و حیف و میل بیت المال را بدهند؟
در این‌گیرودار دو باشگاه استقلال و پرسپولیس هم برای بدست آوردن دل هوادارانشان مجبور هستند در این وادی حرکت کنند تا از قافله عقب نمانند.
در خبرها داشتیم که به دانشگر پیشنهاد ۱۵ میلیاردی داده اند. نوراللهی، مغانلو و دیگران هم پیشنهاد ارقام نجومی دریافت کرده اند.
چند روز پیش ناصر فریاد شیران معاون اجرایی باشگاه استقلال اخباری تاسف بار از اقدامات گروهی دلال و واسطه را بازگو کرد.
چرا باید اجازه داد یک واسطه برای جا به جایی یک بازیکن مطالبه سه میلیارد تومانی داشته باشد؟
متاسفانه دستگاه ورزش و فدراسیون فوتبال هم خاموشی و بی تفاوتی اختیار کرده و فضا را برای تاخت و تاز دلالها باز گذاشته اند!
فدراسیونی که برای پرداخت حق الزحمه نازل داوران مشکل دارد و موضوع وی ای آر و دهها کاستی دیگر را به دلیل کمبود منابع مالی نمی تواند به اجرا بگذارد، چرا اجازه می دهد دلالها این چنین در بازار جولان بدهند؟
اغلب باشگاه ها هزاران مشکلات جورواجور دارند و با توان مالی محدود نمی توانند با یکی دو باشگاه صنعتی رقابت کنند.
انتظار می رود مسئولان ذیربط با اراده و عزم جدی در این معرکه تازه وارد شوند و به این بلبشو خاتمه دهند.
باید قاطعانه با خاطیان برخورد و از هم اکنون اعلام شود، تیم هایی که سقف قرارداد را رعایت نکنند، جریمه می شوند و قراردادهای نجومی آنها ثبت نخواهد شد.
البته در این گیرودار، تیم هایی هستند که با دور زدن مسئولان و قراردادهای پنهانی درصدد فریب مسئولان می باشند.
باید مراقب این گونه شیطنت ها و فریبکاری ها بود و از جولان یک عده منفعت طلب جلوگیری کرد.
برای رسیدن به این هدف، قطعا به قاطعیت مراجع قضایی نیاز داریم و با حرکت آسه آسه و منفعلانه به جایی نخواهیم رسید.
نویسنده: احمد میرزاییان