پنجشنبه نهم فروردین ماه

قوره جیلی: تابع کادرفنی هستم

خوشبختانه ضربخوردگی که داشتم در این مدت بهتر شد و من هم مثل تمام قهرمانان کشتی به صورت انفرادی تمرینات خودم را در خانه ادامه دادم.

شهاب قوره جیلی قهرمان نوجوانان و جوانان آسیا و دارنده مدال جهانی جوانان جهان به خبرنگار خبرگزاری البرز ورزشی گفت: زیر نظر مربیان زحمتکش شهریار آقایان نوربخش و بهروز حضرتی مربی تیم ملی ادامه می دهم و طبق برنامه های کادرفنی کارهای قدرتی و سرعتی را در دستور تمرینات داریم. چند روز هم می شود که به اتفاق قهرمانان دیگر شهریار مثل مهدی علیاری با رعایت پروتکل های بهداشتی تمرینات کشتی را شروع کردیم تا خودمان را در شرایط آمادگی برای مسابقات نگهداریم در ضمن چرخه انتخابی ها هم از نظر من خیلی عالی شده چراکه حق به حقدار می رسد. یعنی دیگر برای هیچ کدام از مدعیان فرقی نمی کند همه شانس تیم ملی شدن را دارند بطور مثال منی که در سال گذشته هیچ مقامی نداشتم با آن فردی که صاحب سهمیه المپیک شد بطور مساوی هستم فقط از بابت چرخه ایشان یک گام از ما جلوتر است پس این قوانین اگر اجرائی شود انگیزه برای تمامی مدعیان زیاد می شود هیچ فرقی هم نمی کند از کجای ایران می خواهد کشتی بگیرد. از دورترین شهر ایران یا از همین تهران در کل به نفع کشتی خواهد بود. قوره جیلی افزود: از بابت به تعویق افتادن المپیک هم من خوشحال شدم چون رباط دستم پاره شده بود در آخرین مسابقه قبل از المپیک آسیب دیده بودم و در انتخابی های آرنج جام تختی هم نتوانستم بیشتر از یک کشتی بگیرم. بنابراین تعویق المپیک به نفع من شده چرا که به بهبودی کامل رسیدم و مشکل وزن هم ندارم چون از دیگر حریفان سبک تر هستم، 120 کیلو وزن دارم که باید با حریفان 130 کیلویی خودم کشتی بگیرم. شناخت خوبی از حریفان داخلی خودم دارم و با تمامی این عزیزان کشتی گرفتم به جز میرزازاده در کل باید کسی که می خواهد صاحب دوبنده تیم ملی شود از تمامی مراحل این چرخه عبور کند هرکسی هم که اول شود برای تمام حریفان قابل قبول خواهد بود چرا که توانسته خودش حق خودش را بگیرد. به قول معروف نوش جانش ولی من از همین رسانه به شما قول می دهم با وزن کمتری که دارم با سرعت و جسارت تمام بجنگم تا دوباره بعد از چند سال صاحب دوبنده تیم ملی شوم و در آخر در سن 30 سالگی عازم المپیک توکیو شوم و بتوانم به خوش رنگ ترین مدال المپیک برسم، آرزوی هر ورزشکاری است که در دوران ورزشی خود صاحب مدال المپیک باشد. گفت و گو از: احمد دباغ