پنجشنبه ششم اردیبهشت ماه
گپ و گفت با یک موسپید مجرب؛

تورج پورزند: مدیران ورزش باید نقدپذیر باشند

خانواده پورزند در جامعه ورزشی از جمله رشته مدال آور و اصیل کشتی جایگاه ممتازی دارد و در این راستا پهلوان تورج پورزند قوت قلب عمیق ورزش کشور محسوب می شود.سفر تازه وی به کشور بهانه ای شد تا گفت وگویی با این چهره نام آشنا و پیشکسوت نیکنام کشتی و همچنین اخوی سه برادر شهید والا مقام داشته باشیم و از هر دری با ایشان حرف بزنیم که ماحصل این دیالوگ در پی می آید.

کشور ما معدن استعداد ناب است

متخصصان نباید بیرون گود باشند** حضور یک خانواده علاقه مند ورزش به کشتی بر ای خیلی ها از جمله نسل امروزی جالب توجه است . لطفا در ابتدا از الفبای کار بگویید.

پدر بنده ( پهلوان احمد پورزند ) از کشتی گیران به نام بود و در باشگاه البرز در منطقه سرسبیل فعالیت می کرد و علاقه بی حد وحصری به کشتی داشت . همین عشق وافرموجب شد تا من و برادرانم به کشتی گرایش پیدا کنیم و جذب تشک شویم

**در واقع پدرجنابعالی مربی اولیه شما بود.

دقیقا همینطور است . پدر ضمن اینکه انگیزه ما را مضاعف و راه را برای جذب ما به کشتی تسطیح می کرد، مربی بنده و برادرانم نیز بود. سپس ناصر رحیمی در باشگاه اسدی و امیر ( علی ) بیات نیز در بالندگی من نقش مهمی داشتند .به یاد دارم نخستین بار در وزن 23 کیلوگرم در شمیران بطور رسمی حضور یافتم و نفر نخست رده نوجوانان تهران شدم .

**حتما خانواده سراز پا نمی شناختند.

بله . هم من و هم خانواده در عرش سیر می کردیم واین مقام ضریب اعتماد بنفس بنده را به میزان قابل توجهی افزایش داد .

**گویا بعدا سراز باشگاه نفت در آوردید.

درست می گویید. به نفت رفتم که یعقوب نجفی جویباری مربی بود و برایم زحمات زیادی را متحمل شد.سپس به خدمت مقدس سربازی رفتم و بناچار وارد تیم نیروی هوایی شدم که رضا طاهری سکان هدایت این تیم را برعهده داشت . به یاد دارم خسرو پیشرو و بهروز یاری هم بودند و بنده در وزن 74 کیلوگرم کشتی می گرفتم .

**پس از پایان خدمت مقدس سربازی بود که آن حادثه تلخ بوقوع پیوست . هرچند که فلش بک زدن به آن زمان برای شما آسان نیست و بیانش سخت بنظر می رسد.

به هرحال اتفاقی بود که رخ داد و سه برادر عزیزم به درجه رفیع شهدت نائل آمدند. سال 1365 و در بحبوحه جنگ تحمیلی بود که منزل ما توسط هواپیماهای عراقی بمباران شد و برادرانم را از دست دادم . آن زمان در محله صادقیه زندگی می کردیم و بقول شما بازگو کردنش برایم تلخ و دشوار است ولی باید با آن کنار آمد.

**اگر اشتباه نکنیم مدتی بعد به دعوت یک باشگاه ترکیه ای به این کشور رفتید و لژیونر شدید.

بله . به تیم" زیرا ات بانک " پیوستم که سلیمان تقوی داور بین المللی کشتی دراین انتقال نقش اساسی داشت . بمدت یک فصل در آنکارا کشتی گرفتم و سپس به آلمان رفتم و به باشگاه فرانکفورت ملحق شدم .

**حضور جنابعالی در آلمان خوش یمن بود و باعث شد همچنان در این کشور زندگی کنید.

بمدت هشت سال در باشگاه فرانکفورت کشتی گرفتم و بعدا در کسوت مربی فعالیت کردم .ضمن اینکه پسرم ( شاهین ) نیز راه مرا ادامه داد و قرار است در " ام ام ای " پیکار کند.

**چگونه سراز فرودگاه فرانکفورت درآوردید؟

28 سال پیش فعالیتم را در این فرودگاه شروع کردم و اکنون  «سرشیفت» هستم و به لطف خدا اوضاع زندگی ام روبراه است .

**می دانم که اصلا دوست ندارید در خصوص فعالیت جدی در بخش خیریه حرف بزنیم زیرا آن را خودستایی تلقی می کنید .

شما لطف دارید، بهرحال هر فردی اگر بتواند در این زمینه آستین همت بالا بزند و نوع دوست باشد، انرژی اش مضاعف می شود و در نزد حضرت دوست و همنوعانش شرمنده نخواهد بود. در حد توان بامساعدت پهلوان محمد رضا طالقانی در خیریه «ورد آورد» که 240 معلول دارد، فعالیت داریم . بمدت 14 سال پدرم مسئولیت این کار را داشت اما اکنون بنده و برخی دوستان چرخ این مجموعه را می گردانیم .تا بحال 60 دستگاه ویلچر ازآلمان تهیه کرده و فرستاده ایم که باور کنید برایم لذت بخش و انرژی زا است . در بخش کمک به دختران سرطانی نیز کارهایی صورت گرفته که جا دارد از دوستان در مجموعه " محک " تشکر کنم . مسوولان محک در این خصوص همکاری بسیار خوبی با ما داشته اند.

**دیدگاه شما درخصوص اوضاع و احوال ورزش چیست و چه باید کرد تا بتوانیم درعرصه همگانی وقهرمانی در مسیر موفقیت بیشتر قرار بگیریم ؟

بازیهای اخیرالپیک در توکیو درسهای آموزنده ای برای ما داشت و بر این نظریه کارشناسان و نخبگان ورزش صحه گذاشت که باید از افکار سنتی دور شویم و شیوه های نوین ورزش را از حرفه ای ها بیاموزیم . باید متخصصان و کارشناسان که خاک ورزش را خورده اند در همان رشته تخصص خود بکارگمارده شوند . در واقع جذب مدیران باید ضابطه مند باشد و افراد کارا، تحصیل کرده و اکتیو دررشته های مختلف ورزشی جذب شوند.ما هم در چهار گوشه کشورمان استعدادهای شگرف داریم و هم اینکه معلمان کارکشته ومجرب . لذا نیازی به استخدام مربیان خارجی نداریم و اگر با برنامه های راهبردی و فراست در این مسیر حرکت کنیم قطعا می توانیم در عرصه مسابقات معتبر برون مرزی بدرخشیم .

**بی نهایت از لطف شما ممنون، اگر حرف خاصی باقیمانده در خدمتیم .

از شما تشکر می کنم که همواره از موسیپدان عرصه ورزش حمایت می کنید . امیدوارم همه رسانه ها و مسوولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک به راهکارها و نقشه راهی که کارشناسان ار ایه می دهند عنایت ویژه داشته باشند. حیف است که با این همه نبوغ و هوش سرشار جوانان مستعد و معلمان ومتخصصانی که عمق و ژرفای کار را بلدهستند، ورزش ما نتواند حرفهای جدی تر بزند. مدیران ورزش باید نقدپذیر باشند و نخبگان نیز نباید بیرون گود باشند و افسوس بخورند. برای جامعه ورزش و هموطنانم بهترینها را از درگاه احدیت خواستارم .