محمد صادق پشنگ ازجمله مربیان بین المللی والیبال ایران، موافق استفاده از مربیان ایرانی برای تیم های ملی است.

پشنگ رئیس که بی شک رزومه خوبی در فدراسیون والیبال دارد درسال ۱۳۷۳ به دریافت مربیگری کاتاگوری ۳ (ارشد جهان ) نائل شد. محمد صادق پشنگ معلم ورزش و مربی والیبال که بیش از ۴۵ سال از عمرخود را وقف خدمت به ورزش ایران و اشاعه وگسترش والیبال کرده است و به حق ازمربیان با دانش والیبال ایران به شمار می آید و فارغ التحصیل سال ۱۳۵۶مدرسه عالی ورزش است در گفت وگویی باخبرنگار خبرگزاری البرز ورزشی اظهار داشت: در سال های ۶۸ و ۷۵ مربی تیم والیبال فولاد خوزستان بودم که عنوان نایب قهرمانی باشگاه های آسیا را با تیم فولاد خوزستان کسب کردم. وی با کوله باری از تجربه قطعا از داشته ها و سرمایه های گرانبهایی در عرصه والیبال دارند که کسب بیست وپنج مدال طلا.ونقره برای تیم های جوانان، نوجوانان، امید، دانشگاه ها و آموزشگاه ها مؤید این ادعاست. پشنگ باتجربه ای که در سال های گذشه به عنوان رئیس هیات والیبال استان اصفهان به اندوخته های تجربی خود افزوده است با گله مندی از مقامات ومسئولین ورزش استان اصفهان خاطرنشان کرد: پس از حدود چهل وپنج سال خدمت به والیبال کشور.چه استانی چه ملی و کسب مدال های طلا برای دواستان خوزستان و اصفهان، انتظار بود مسئولان ورزش و مقامات استانداری به پاس خدمات و زحماتی که در این راستا متحمل شدم نسبت به استخدام پسرم که دارای تحصیلات دانشگاهی « فوق لیسانس » و مربی بین المللی است ورزومه ورزشی کمترازمن را ندارد کمک می کردند !! واما در پاسخ به سئوالی که درمورد مربی تیم ملی مطرح کردید، نظرمن روی مربی ایرانی است..چون مربیان خارجی ظاهرانمی خواهند با مربیان ایرانی تعامل وهمفکری داشته باشند وفرصت اظهار نظربدهند..! بنده دستیاردومربی خارجی به نام های «ماتسوموتو وپارک کی ون » بودم که اختیارتمرینات وحتی کوچینگی در مسابقات را به بنده واگذار می کردند و خودشان به امور نظارت داشتند،البته ماتسوموتو وپارک کی ون مربیان را درنظرخواهی وحتی انتخاب بازیکن هم شرکت می دادند. آقای پشنگ تصریح کرد: سالها پیش ما دوتیم ملی « الف وب » داشتیم با دو گروه مربی اما امروزه با وجود این همه بازیکن مستعد و جوان معمولا یک تیم درمسابقات شرکت میدهیم ! لذا چه مربی خارجی و چه داخلی داشته باشیم باید یک کمیته فنی جهت نظارت وارزشیابی مربیان ملی هم در کنار تیم ملی قرار بگیردتا در مواقع لازم ورود کند. این کمیته باید حد فنی تیم ملی را در هر تورنمنت ارزیابی کند. بدون اغراق باید اذعان کنم هشت تیم ازتیمهای شرکت کننده درالمپیک حتی راضی به کسب مقام نایب قهرمانی هم نیستند و تلاش می کنند درجای نخست قرار بگیرند.آیا ما جزو آن دسته ازتیم ها هستیم ؟! به یقین که باید قبول کنیم خیر. پس در چنین شرایطی بعضی ازمربیان داخلی در اظهاراتشان می گویند ما خودمان قادر به کسب مدال هستیم! ادعائی است که توقع وانتظارات را افزایش می دهد ونظر کارشناسانه ای نیست. به نظر من فاصله سطح بازیکنان ما با مربیان ایرانی ازنظرفنی خیلی نزدیک است ولی آنچه که جای نگرانی دارد موارد فرهنگی ورفتارهای اجتماعی فی مابین بازیکنان ومربیان است. بهمین خاطرپیشنهاد می کنم مربیان باریکنان, مسئولان واصحاب رسانه باید باهم یکی شوند وشرایط را مدنظر داشته باشند واز مربیان ایرانی به طور همه جانبه حمایت کنند، چرا که برای کشور عزیزمان ایران که در دنیا داعیه تمدن وفرهنگ داردتضادهای فکری زیبنده نیست. وی افزود: ارزشیابی روی عملکردمربیان واجب است، بطور مثال مربیانی نظیر کواچ را بخدمت می گیریم اما وقتی از عملکردش راضی نبودیم عذرش را خواستارشدیم ولی اوبعدازرفتن ازایران به موفقیت های خوبی دست پیدا کرد. یابالعکس سی چلو راخیلی بزرگ کردیم ولی بعدازجدائی ازکشورمان شاهد بودیم که موففیت های چندان خوبی کسب نکرد! پشنگ معتقد است در شرایط کنونی دوتیم ملی، با دو گروه مربیان ایرانی و یک کمیته فنی و ارزشیابی بااختیارات تام وحمایت همه جانبه می توانند موفقیت آمیز عمل کنند. استادپشنگ در ادامه خاطر نشان کرد یادمان می آید زمانی دربازی دربی تیم های فوتبال استقلال وپرسپولیس از داوران خارجی برای قضاوت بازی دوتیم سرشناس پایتخت استفاده می کردیم،اما ترس ها ریخت و داوران ایرانی این بازی ها را سوت زدند که هم اکنون همان داوران ایرانی درجام جهانی سوت می زنند. لذا من معتقدم بایداز یک جایی شروع کنیم و از مربیان تحصیلکرده و آگاه به والیبال روز دنیا در تیم های ملی استفاده نمائیم، البته به شرطی که دارای مدیریت خوبی باشیم. اصفهان اصغر قلندری