در هفته اخیر اخباری شنیده ایم که در قاموس یک ورزش دانشگاهی نمی گنجد و آن اینکه بازیکنی به خاطر اوت یا داخل شدن یک توپ داور را تهدید می کند...
والیبال ساحلی به بازی روی شن های طلایی شهرت دارد و پربیننده ترین ورزش در المپیک است؛ رفاقتی که بین ساحلی بازان دنیا وجود دارد بی نظیر می نماید از سنگال در آفریقا گرفته تا تایلند و اندونزی در آسیا و اروپای سبز بازیکنان با هم رفت و آمد می کنند و در سواحل ناشناخته و گاهی هم وحشی پشت همدیگر هستند در کشور ما نیز هر چند این ورزش قوام کافی نیافته است، اما رنگی از تلاش و دوستی دارد؛ ولی در هفته اخیر اخباری شنیده ایم که در قاموس یک ورزش دانشگاهی نمی گنجد و آن اینکه بازیکنی به خاطر اوت یا داخل شدن یک توپ داور را تهدید به دم درب کند و آن یکی هم او و شهر و همشهریانش را به باد ناسزا بگیرد در قوزی هیچ‌عطاری پیدا نمی شود، داور اگر خطا کرد ناظر داوری دارد هم ولایتی هایش چه تقصیری مرتکب شده اند؟! گنه کرد در بلخ آهنگری/ به شوشتر زدند گردن مسگری؛ و ویس این مدعا در اختیار ما قرار دارد ولی حالا که کمیته انصباطی فدراسیون دو بازیکن یاد شده را فرا خوانده است امیدواریم برخوردی در شان‌م حیط والیبال با خاطیان شود؛ داور نیز اگر خطا کرده جریمه شود ولی هیچکس حق ندارد در این شرایط، فرهنگ و مردم با فرهنگ یک منطقه از کشور عزیزمان را زیرسوال ببرد؛ با حضور مردان کارآزموده و متشخصی چون بهرام سلیمانی مطمئن هستیم سلامت رفتاری و کرداری در والیبال ساحلی جریان خواهد یافت ولی فدراسیون والیبال باید اعمال همه کمیته ها و سازمان های ذیربط را زیر نظر داشته باشد.