جمعه دهم فروردین ماه

امیرحسینی: نگاه منشور المپیک بر عدم تبعیض جنسیتی است

آیا اعتراض به حضور بانوان در زورخانه وارد است، آیا بانوان حق استفاده از ورزش زورخانه را ندارند؟

سید امیرحسینی موسس فدراسیون ورزش های زورخانه ای و رئیس فراملی شدن ورزش زورخانه ای که دل پری از برخوردهای افراد غیر ورزشی اما سیاسی با شخص خودش در ورزش زورخانه ای دارد، می گوید: همواره بر این باور بوده ایم که از طریق ورزش به ویژه ورزش زورخانه ای می توانیم فرهنگ و سنت کشورمان را به جهانیان نشان بدهیم. از بازیهای آسیایی تهران که بنده داور دو و میدانی بودم تا مطالعه کتب آقایان پرتو بیضایی و غلامرضا انصافی در زمینه فرهنگ ورزش باستانی بر این باور بوده ام که می توانیم این ورزش ملی را به عرصه بین المللی برسانیم، متاسفانه از 38 رشته المپیکی حدود 26 رشته فراورده های غربی اند چرا ما نتوانیم زورخانه را المپیکی سازیم یادم می آید آقای میرو انر مدیر همیشگی کمیته بین المللی المپیک را به اصفهان بردم تا فضای زورخانه را تماشا کند و با دیدن این ورزش چنان به وجد آمده بود که گفت چرا این رشته مهیج را بین المللی نمی کنیم. اما اکنون که بحث اعتراض به حضور بانوان شده باید بگویم که به اعتقاد بنده اصل اعتراض ناشی از نگرانی هایی است که در مدیریت ورزش زورخانه ای پیش آمده است وگرنه بر اساس منشور المپیک؛ ورزشهایی مورد تایید و تصویب قرار می گیرند که عاری از تبعیض نژاد، مذهبی، جنسیتی و سیاسی باشند و زن و مرد به طور یکسان از مزایای ورزش بهره بگیرند. معاون فرهنگی سابق سازمان تربیت بدنی کشور اضافه کرد: بر اساس این منشور همه فدراسیون های جهانی ملزم به رعایت حقوق ورزشکار زن هستند و باید به آنان اجازه فعالیت بدهند، لذا باید به اصل اعتراض برخی از اهالی زورخانه توجه کرد وگرنه فکر نمی کنم کسی مخالف ورزش کردن بانوان باشد آنهم در رشته ای که تاکنون جند دوره مسابقات جهانی، آسیایی و قاره ای برگزار کرده ایم.