تیم‌ملی فوتسال با آنهمه پیشیه خوب و اغلب پرافتخار مغلوب قزاقستان شد تا نشان دهد در فینال نبوده است، تیمی که از همان ابتدای  بازی در لاک دفاعی برود، مزد ترس که شکست باشد را می گیرد...

از بازی با تیم ایالات متحده مشخص بود که تاکتیک و برنامه ای جهانی نداشتیم و اکنون که از دور قهرمانی حذف شده ایم باید به این مساله بپردازیم که دلیل پسرفت فوتسال ما چیست و آیا ناظم الشریعه توانایی هدایت تیم ملی را داشته است؟ چه شد که تیم ما خیلی زود توسط حریفان آنالیز شد و در اجرای تاکتیک های پیش برنده عاجز ماند آیا مشکل بدنسازی و کمبود نفس به اصطلاح عامه مزید بر علت شده بود؟ این پرش هایی است که کارشناسانی چون وحید شمسایی بهتر می توانند به آن بپردازند؛ اینکه بازیکنان تاپ در بستر کدامین لیگ داخلی ساخته و پرداخته می شوند، آیا لیگ کنونی همان جریان سیالی است که وحید شمسایی و هم دوره هایش رشد کرده و آقای فوتسال آسیا و جهان بوده اند و چه بر سر این ورزش زیبا آمده که دیگر سر به سر برزیل نمی ساییم، بلکه مقابل تیم های درجه چهارم و پنجم متوقف می شویم؟ در فدراسیون های ورزشی باید دلایل ناکامی و حتی کامیابی بررسی کارشناسانه شود و اجازه نداد ورزش ما با افت زیاد موجب سرافکندگی شود. فدراسیون فوتبال هشیارباشد تا در سایه درایت مانع از نزول فوتبال ما در بخش های ساحلی و سالنی شود، کار این تشکیلات زیاد است و دامنه خواهندگی هم ‌گسترده ولی اگر  شرح وظایف باشد و امور به دست اشخاص یا کار گروه آگاه و مسئولیت پذیر سپرده شود دچار لنگش نخواهیم شد.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی