شنبه یکم اردیبهشت ماه

چرخه ورزش با مدیران آشنا می چرخد تا مدیران سفارشی

با وجود یکی، دو انتخاب در بخش های فرعی وزارت ورزش و جوانان معتقدیم هنوز هم دکتر سجادی به نفرات اصلی دست نزده و امید واریم این وسواس در انتخاب دو سه گزینه حساس منجر به اتفاقات خوبی شود تا نگاه جامعه ورزش همانی شود که انتظار از سجادی دارند.

به نظر نگارنده معاونت قهرمانی... معاونت پارلمانی... روابط عمومی و دفتر وزارتی از مهمترین و کلیدی ترین بخش هاست.

برای معاونت قهرمانی با وجود همه گمانه زنی ها خوشبختانه به چند نفر خبره رسیده اند از جمله محمد علیپور... حسن رنگرز... علی رغبتی.

اگر واقعا حول همین محور ها باشد تا حدودی انتظارات برآورده می شود. شاه کلید وزارت  ورزش در حوزه قهرمانی است و به قول یکی از روسای فدراسیونها وقتی فرد با تجربه ای   مثل علی  رغبتی وجود دارد افراد دیگر و نامزدهای دیگر این معاونت  هم خرسند می شوند و امیدواریم این اتفاق زودتر بیفتد.

دوم اینکه گلوگاه وزارت ورزش اداره روابط عمومی یا مرکز روابط عمومی است که  تغییر اساسی این بخش  خیلی محسوس به نظر می‌رسد و امیدواریم سپر زیاده خواه رسانه ای و از جمله نفراتی  که از رانت برخی خبرگزاری برای فشار آوردن به وزیر همه جور سو استفاده می کند تا بعد از قبضه کردن چند فدراسیون و چند باشگاه اینجا را هم تصاحب کنند با تیزهوشی دکتر سجادی خنثی شود و یک فرد واجد شرایط از درون خود مجموعه وزارتخانه انتخاب شود.

 دکتر سجادی رابطه و شناخت بسیار خوبی از فضای رسانه ای دارد و در دو سه  سال حضور در معاونت سازمان تربیت بدنی که نگارنده هم  افتخار حضور در سردبیری سایت را داشتم هفته ای نبود که آقای سجادی برای خداقوت سری به سایت نزند و با این شناخت یک نیروی موجه را اینجا انتخاب کند. روابط عمومی نباید فردی بله قربان گو باشد و دنبال زد و بند بلکه باید چشم و گوش وزیر باشد و هر روز تحلیل درستی از اوضاع رسانه ها به وزیر ارائه کند و از طرفی دیدگاه‌های وزارت را از طریق سایت و رسانه ها به جامعه انتقال دهد. روابط عمومی را پاتوقی برای روابط خصوصی نکند و فراگیر و جامع فکر کند طوری که رسانه ها روابط عمومی را خانه خود بدانند. علی جوادی و امیر علوی و اژدر شهابی در فدراسیون فوتبال این خصوصیات را داشتند البته شهابی از بنیان گذاران علمی روابط عمومی وزارت ورزش است و سابقه مطلوبب هم دارد . منطور معرفی نمونه های موفق در این عرصه هست و گرنه اصراری بر تحمیل فردی خاص ندارم.

معاونت پارلمانی هم که جای خود دارد. شخصیتی مثل امیررضا خادم همه جوره مناسب این جایگاه بود اما فعلا گویا نظر روی دیگران است. من امیررضا خادم را به عنوان یک الگو و نمونه گفتم تا با این معیار معاون پارلمانی انتخاب شود نه چای ریز!

هم فضای ورزش را کامل بشناسد و هم شاکله مجلس را و در مجلس دارای مقبولیت عام باشد نه اینکه یک سفارش شده از جایی را بیارند و بعد از دوماه کمیسیون های تخصصی وزیر را به مجلس فراخوانند!

نیمی از انرژی سلطانی فر خرج مجلس شد چون معاون پارلمانی ضعیف بود.

حالا هم که سجادی دشمنان قسم خورده ای در مجلس دارد که همینجوری هنوزم دنبال جانشین برایش هستند و جالب اینکه که جلسات آنها با نفراتی بیخ گوش دکتر سجادی برای نفر جایگزین هر هفته ادامه دارد!! بنابراین برای معاونت پارلمانی وسواس زیادی باید نشان دهند.

کلام آخر...

مدیران وزارت ورزش از نگهبان دم درب تا معاونین و مدیران کل ستادی و دفتر وزیر و حتی نیروهای خدماتی باید زبان مشترک ورزشی داشته باشند و گرنه این چرخه که هر مدیر از یک جایی سفارش شود و بیایند برای پر کردن پست های مهم خوب نمی چرخد و دود این ناهمگونی اول به چشم ورزش می رود و همزمان موجب تضعیف وزیر و تحت فشار قراردادن وی خواهد شد تا از کار اصلی باز بماند.

نویسنده: سیدرضا فیض آبادی