تیم ایران در مسابقات جهانی کشتی آزاد اسلو نروژ با سه طلا سه نقره و یک برنز در جایگاه سوم تیمی بعد از روسیه و ایالت متحده امریکا قرار گرفت.
این مسابقات با فاصله تقریبا ۸ هفته بعد از المپیک برگزار شد که تیم ایران با چهره جدیدی از ورزشکاران و مربیان در این مسابقات حضور پیدا کرد، اما نکته قابل توجه این بود که چه اتفاقی رخ داد که تیمی که در مسابقات جهانی نورسلطان و المپیک توکیو با هدایت غلامرضا محمدی به توفیق چندانی دست نیافته بود.
در فاصله ۸ هفته با تغییر کلی با هدایت پژمان درستکار در جایگاه سوم تیمی جهان قرار گرفت؛ چرا که تیم ما در مسابقات المپیک آن شادابی لازم و ابتکار عمل را در آزاد کاران نداشتیم به طور مثال حسن یزدانی مقابل دیوید تیلور آمریکایی یا رضا اطری در مقابل توماس گیلمان انچنان باصلابت ظاهر نشدن با توجه به علم روز بدنسازی دنیا هر کشتی گیر در اوزان مختلف باید برنامه بدنسازی مختص به خودش را داشته باشد و نه اینکه کشتی گیر سبک و سنگین وزن تمرینات مشابهی داشته باشند. حضور مربی بدنساز در کنار تیم لازم است و باید ما برنامه بدنسازی رو زیر نظر مربی دنبال کنیم؛ چرا که روند آماده سازی کشتی گیران اصولی تر شکل می گیرد و باعث جلوگیری از عدم فرسودگی بدن ورزشکاران می شود همچنین در کشور های صاحب نام در کشتی تیمی تحت عناون تیم آنالیز وجود دارد که با استفاده از مربیان و قهرمانان اسبق شان اتاق فکری تشکیل می دهند و هر وزن را به خوبی آنالیز می کنند، اما با توجه به کسب نتیجه خوبی که در نروژ حاصل شد می توان گفت تقریبا پژمان درستکار این اصول را تا حدودی رعایت کردند که بدن کشتی گیران بسیار شاداب و سرحال بود در مسابقات نروژ اما با این اوصاف فدراسیون کشتی چرا این تدابیر را در مسابقات المپیک اتخاذ نکرد که چنین نتیجه درخشانی را در اوردگاه المپیک که معتبرترین مسابقه ورزشی است حاصل شود؟ و چرا این فرصت را داد که با برنامه های تمرینی غلط بدن کشتی گیران در المپیک توکیو خسته ظاهر شوند.
با تمام این اوصاف کشتی امروز ما به هم دلی نیاز شدید دارد و لازم است رئیس فدراسیون پیش قدم شود و برای این همدلی پا پیش بگذارد.
اول اتاق فکری برای آنالیز کشتی گیران تشکیل دهد و بعد از همه بزرگان کشتی استفاده کند. حسن محبی، علیرضا حیدری، اکبرفلاح، علیرضا رضایی، حسن رحیمی، صادق گودرزی و ... گرفته تا مابقی بزرگان دعوت کند تا به پیشرفت کشتی کمک کند و ماندگار شود.