داوود ایوب، قهرمان اسبق تیم ملی کشتی آزاد در دهه چهل و پنجاه و یکی از حریفان جهان پهلوان غلامرضا تختی روزگار چندان مناسبی ندارد. ایوب با کوله باری از تجربه و پیشینه طولانی در عرصه کشتی این روزها تنهاست. در واقع کسی از این قهرمان اسبق و مربی تیم ملي پیشکسوتان سراغی نمی گیرد.
پیشکسوت نام آشنا چندی پیش دچار بیماری شده بود که خوشبختانه به لطف دوستان معالجات وی موثر واقع شد و او تا حدود زیادی سلامت خود را به دست آورد، اما گویا اکنون مشکلات زندگی گریبان این قهرمان اسبق را گرفته و او را به سمت گوشه عزلت و تنهایی کشانده است روز ها خیلی تنهاست. دست اندرکاران ورزش از حالش خبر ندارند و متولی مربوطه نیز اصلا در این وادی نیست تا یادی از امثال داوود ایوب کند. از وزیر ورزش که خود از قهرمانان ورزش و سختی کشیده این راه است باید قدری از جلسات و دیدارهای تشریفاتی بکاهد و به معنی واقعی کلمه وارد گود ورزش و جمع ورزشکاران و پیشکسوتان شود.
وظیفه صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان چیست و چه کسانی باید او را از مشکلات جامعه ورزش آگاه کند؟ برای رحیم ابویی که چندین مدال پیشکسوتان جهان را به ارمغان آورده بود چه کردند؟ او عاشق ورزش و کشتی بود اما در نهایت تسلیم ویروس منحوس کرونا شد. خوشبختانه داوود ایوب سرحال است اگر مشکلات زندگی اجازه دهد. به راستی چه کسی متولی قهرمانان ملی دیروز و بازنشستگان امروز است؟
نویسنده: احمد دباغ