جمعه دهم فروردین ماه
نیم نگاه

ارزش واقعی لیگ فوتبال

مسابقات سراسری باشگاه های فوتبال کشور سال ۵۲ با نام جام تخت جمشید فضایی تازه برای نفس کشیدن حرفه ای فوتبال ایران به وجود آورده است.

آن دوران شاید تیم های شرق آسیا معنی لیگ را نمی دانستند اما امروز که به ارزش های حرفه ای و تجاری نهفته در این رقابت ها توجه می کنیم به این واقعیت تلخ می رسیم که کشورهای مانند عربستان با لیگی معادل سیصد و سی میلیون پوند از فوتبال ایران با این همه وسعت و نیروی انسانی مستعد پیشی می گیرند و کار به جایی می رسد که کیفیت لیگ های چین و امارات نیز از ما برتر می نماید. چرا فوتبال ما با این همه پیشینه دیگر آن ارزش حقیقی خود را ندارد. اعتقاد ما باید در این باره سمینارها و جلسات زیادی برگزار کرد و با وجود مشکلات عدیده اقتصادی که بسیاری از آن ناشی از تحریم های ظالمانه علیه کشور عزیز ما است در فوتبال ما هزینه می شود خرج و دخل با  هم جور در نمیاید. به هر روی امروز که بیست و یکمین دوره لیگ فوتبال باشگاه ها از سر گرفته ایم باید از پراکندگی و نبود انسجام در این حیطه انتقاد کنیم. تیم های هنوز دنبال ارايه مدارک و بازیکنان هستند. در این صورت اهداف واقعی لیگ که انسجام بازیکنان و تیم هاست برآورده نمی شود. لیگ باید در آماده سازی بازیکنان و پرورش استعداد ها از طریق رقابت های برنامه ریزی شده نقش مهمی ایفا کند اما در این رهگذر عجیب پراکندگی سازمان لیگ هم به عجایت افزوده می شود. چند بازی در پنجشنبه و جمعه و چند مسابقه در وسط هفته نشان می دهد که ما در برنامه ریزی برای لیگ دچار مشکل هستیم و نمی توانیم حرفه ای عمل کنیم وقتی تشکیلات تصمیم گیرنده فدراسیون خود ضعیف عمل کند مابقی امور وابسته به یک زنجیره نیز از هم می گسلد.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی