سال 1964 دو قهرمان نام آور کشتی ایران که با رفتار و افکار پهلوانانه خود شهره مردمداری بودند؛ جهان پهلوان تختی و زنده یاد محمدعلی فردین که همیشه تا زنده بودند از مردم جدا نزیستند.

هرگز از یاد نمی بریم که تختی حاضر نشده تبلیغات یک وسیله آرایشی مردمی را در قبال 200تومان آن زمان که میلیون ها تومن ارزش داشت، برعهده بگیرد و چه دریغ و درد که قهرمانان امروزی از یاد برده اند که باید مرید مرشدانی چون تختی باشند. آنها هر روز دم درب یک پاساژ و یک فروشگاه می ایستند تا شاید یک دست کت و شلوار رایگان بگیرند یا هنوز هیچی نشده تن به گلریزان داده اند و اعتبار خود را زیرسوال برده اند. گلریزان در آیین ورزش ما همیشه برای نیازمندان بوده است و بس.

نویسنده: احمد دباغ