شنبه یکم اردیبهشت ماه
گفت و گو با نخستین مربی ایرانی در لیگ اروپا؛

ایمانی: با فرزندانم به پورتو می روم

سمیرا ایمانی یکی از پرتداوم ترین ملی پوشان والیبال بانوان ایران بود. او از شهر والیبال خیز اصفهان آنقدر اقتدار داشت که دستیار مایدا، سرمربی سابق تیم ملی شد. مدتی از این بانوی پرهنر خبری نبود تا اینکه باخبر شدیم با تیم پورتوی پرتغال قرارداد بست.

ایمانی در گفت و گو با خبرنگار ما تاکید کرد که سه شنبه برای گرفتن روادید به سفارت پرتغال می رود و یکی از شروط حضورش در این کشور، بردن فرزند دو ساله اش است. او می گوید: من همان گونه که ورزشکار خوبی بودم، مادر خوبی هم هستم. دلم نمی خواهد والیبال به بچه هایم آسیب برسد.

ایمانی درباره چگونگی پیوستنش به لیگ پرتغال گفت: پیش تر از عمان هم پیشنهاد داشتم اما حضور در والیبال اروپا ایده ای بود که از گذشته در ذهن و دل داشتم. اکنون که به لطف حضور آقای مهدی طارمی دید مثبتی در کشور پرتغال نسبت به ایرانیان پیش آمده، فرصتی مغتنم است تا به این کشور بروم.

او می گوید: در یکی، دو سال اخیر که مدرک مربیگری درجه2 بین‌المللی‌ را گرفتم، دوست داشتم تجربیات جدیدی به‌دست بیاورم. چند پیشنهاد هم از کشورهای جنوب غرب آسیا مثل عمان داشتم ولی ترجیح دادم جایی بروم که حرفه‌ای‌تر باشند. ما در والیبال زنان لژیونر داشتیم و خوشبختانه جناب آقای داورزنی (رئیس فدراسیون) موافقت کردند که در سطح مربیان هم لژیونر داشته باشیم و بین‌المللی شویم. پورتو در والیبال حرفه‌ای است و2سال است که قهرمان لیگ پرتغال می‌شود و حتی در لیگ اروپا هم شرکت می‌کند و روی سکو است. فکر کنم سال گذشته در اروپا سوم شدند و هدفشان این است که امسال قهرمان شوند.

من مدیربرنامه دارم. باشگاه‌هایی هم که قوی و حرفه‌ای هستند، مربیان و رزومه‌هایشان را دنبال می‌‌کنند. خوشحالم که این باشگاه من را دید. من در اصفهان، مربی تیم استان بودم و 4سال با این تیم قهرمان ایران شدم. در لیگ برتر مربی ذوب‌‌آهن بودم. سال‌های پیش هم در لیگ‌یک مربی تیم باریج‌اسانس بودم که به‌تازگی به لیگ برتر رسیده است. از این تیم چند بازیکن به تیم ملی معرفی شد. قبلا هم مربی شهرداری اراک بودم. با تیم نامی‌نو اصفهان هم که تیم جوانی بود، در لیگ برتر سوم شدیم.

 

  چند سال به‌خاطر شرایط خانوادگی نتوانستم به تیم ملی کمک کنم، چون 2پسر دارم که سنشان کم است. در2سال گذشته هم با کرونا درگیر بودیم و نمی‌شد خیلی کار کرد. من به فدراسیون قول داده‌ام با تجربیات متفاوت و جدیدی از پورتو به ایران برگردم. هم‌اکنون پدیده بلوری‌زاده، مربی تیم جوانان و میترا شعبانیان مربی تیم ملی سرشار از تجربه و انرژی هستند. از اینکه تیم جوانان مربی‌ای در سطح بلوری‌زاده دارد، خیلی خوشحالم. اینکه فدراسیون از او استفاده کرده، نشانه خوبی است. هدف همه ما یکی است. فرقی نمی‌کند من اینجا باشم یا در پرتغال. من مسئولیتی در تیم‌های ملی ندارم ولی اگر مربیان بخواهند، به آنها کمک می‌کنم. بلوری‌زاده در تیم ملی هم همبازی و هم‌پستی من بود. خانم شعبانیان هم مربی‌ام.

قرارداد من با باشگاه یک‌ساله است. باید ببینم شرایط چطور خواهد بود.

والیبال زنان اروپا نسبت به شرق آسیا و کشورهایی مثل چین خیلی بالا نیست. والیبال پرتغال هم با کشورهایی مثل برزیل و ایتالیا متفاوت است. با این حال باشگاه پورتو با باشگاه‌های دیگر پرتغال فرق می‌کند و سطح بالایی دارد. من از فنلاند و اسپانیا هم پیشنهاد داشتم و قبول نکردم ولی وقتی پیشنهاد باشگاهی حرفه‌ای مثل پورتو رسید، با جان و دل قبول کردم. درست است سطح والیبال پرتغال خیلی بالا نیست ولی باید قبول کنیم که آنها در مقایسه با ما، والیبال بهتری دارند و آنجا می‌شود چیزهای بیشتری یاد گرفت.

من به عنوان دستیار اول به پورتو می روم اما سرمربی تیم را هنوز نمی شناسم.

قرار شده در تیم زیر 23سال و پایه هم مربی باشم. من در کار پایه قوی هستم، خیلی کار کرده‌ام و علاقه دارم. اگر کلاس مربیگری و سمیناری هم برگزار شود، حتما شرکت می‌کنم.

گفت و گو: لیلی خرسند