جمعه دهم فروردین ماه
نیم نگاه

خود غلط بود، آنچه می پنداشتیم

اوضاع فدراسیون های ورزشی به ویژه تشکیلاتی که بر سر دوراهی انتخاب رئیس جدید قرار گرفته اند، نگران کننده است...

در تیراندازی سرپرستی رئیس سابق کار را به شکوه و شکایت به وزیر ورزش کشانده است. فدراسیون پرورش اندام منتظر اقدامات بعدی است و دوچرخه سواری که پای محافل بین المللی را به انتخابات این رشته کشانده است. روزی که بساط انتخابی شدن فدراسیون های ورزشی در کشور ما پهن شده بود، همه نگاه ها و امیدواری ها مبنی بر این بود که شایسته ترین ها در انتخاباتی اصلح مصدر مسئولیت نشست، اما خود غلط بود، آنچه می پنداشت تا جایی که امروز کمتر فدراسیونی را به یاد داریم که انتخاب رئیس آن بدون حرف و حدیث بوده باشد. در افکار عمومی فدراسیون ها تشکیلاتی مردم نهاد هستند اما در عمل به دلیل ارتزاق از بودجه های دولتی این گونه نیست. هرچند به تازگی صحبت از شرکتی شدن فدراسیون های ورزشی اما به نظر می رسد که انتخابات فدراسیون های ورزشی اگر مشمول قواعد و قوانین پرشمول و مردم پسند نشود، همچنان بدگمانی ادامه پیدا خواهد کرد. تا جایی که برخی از دلسوختگان و استخوان خردکرده های ورزش در تماس با البرز ورزشی پیشنهاد کرده اند که به جای انتخاب، روسای فدراسیون ها را انتصاب کنند تا دیگر این همه مسایل و حواشی پیش نیاید. در این بین اما تعجب ما از آنهایی است که به خاطر منافع شخصی یا باندی یا گروهی از طریق نامه پراکنی به آن سوی مرزها پای محافل بین المللی را به ورزش کشور می کشانند. و عجیب است که در وزارتخانه ورزش با ان همه کارشناس کارآگاه، افرادی وجود ندارند که به هنگام وارد گود شوند و اجازه ندهند معدودی به هر دلیلی اعتبار ورزش کشور ما را در آن سوی مرزها زیر سوال ببرد.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی