هادی رضایی از سرمربیگری تیم ملی والیبال نشسته کنار رفت. با اینکه معتقد است مربیگری بازنشستگی ندارد، اما با وجود داشتن کارنامه درخشان ترجیح داد که جای خود را به فرد دیگری بسپارد. او می گوید: قصد مربیگری در هیچ جای دنیا را ندارد و در ایران می ماند و به کار آموزشی می پردازد.

 وی درباره این شایعات که دیری نمی پاید دوباره کنار تیم ملی می ایستد، می گوید: فعلا نه تیم ملی به من نیاز دارد و نه من به ورزش جانبازان و معلولان. 24 سال با این ورزش زندگی کردم و اکنون در مشهد به زندگی خود ادامه می دهم.

هادی رضایی درباره نقشی که در انتخاب فرید صائبی به جای خود در تیم ملی جانبازان و معلولان داشته است، می گوید: من هیچ نقشی نداشتم. چرا که یک انجمن بر انتخاب سرمربی نظارت کرده است. ولی اگر حرف دل مرا بخواهید معتقدم صائبی تجربه این کار را دارد و از نظر طراحی تمرین کم نظیر است. اینکه مربیان جوان ما همانند علی گل کار، محمد رحیمی، جلیل ایمری و ... چرا کنار تیم ملی نباشند، نظر شخصی من بر این است که آنها باید کنار مربیان تیم ملی قرار بگیرند و درس بیاموزند. ضمن اینکه در حال حاضر ارجح تر از آنها پیشکسوتانی چون مجید سلیمانی، اخوان، حسن محمدی و پرویز فیروزی هم وجود دارند که می توانند در کادرفنی جای بگیرند. والیبال ما در دوران انتقالی قرار گرفته است و با توجه به درپیش بودن مسابقات قهرمانی آسیا در چین که جنبه انتخابی پارالمپیک پاریس را دارد، نمی شود ریسک کرد و تیم ملی را به دست افراد کم تجربه سپرد. البته باز هم فدراسیون جانبازان و معلولان است که تصمیم می گیرد مربیگری تیم ملی مسئولیتی سنگین و دشوار است که روی دوش فرد انتخاب شده قرار می گیرد. هادی رضایی صحبت های دیگری را هم مطرح کرده که به رسم امانت پیش خود نگه می دارد.