موفقیت تیم ملی در دور برگشت مسابقات انتخابی جام جهانی خیلی زود در سایه قرار گرفت. نه اینکه بگوییم شاهکاری بزرگ بوده است، اما به یاد بیاوریم که در میان بیم و امید فراوان همچون نوری در تاریکی بود که توسط توپچی های فوتبال ایران در آسمان تیره این ورزش درخشید و در این مسیر بدون تردید نقش مربی بی ادعایی چون اسکوچیچ کمرنگ نبوده است.
برگزاری انتخابات ریاست جمهوری باعث شده تا افکار عمومی مردم بیشتر معطوف به این قضیه باشد و پیروزی های خوب فوتبالیست ها از دیده ها پنهان بماند. اما از آنجایی که مسابقات ورزشی هیچ گاه توقف نمی شناسد، پیکارهای مهم تری را در دور بعدی مسابقات انتخابی جام جهانی در پیش داریم؛ لذا فارغ از هرگونه هیاهو که ممکن است موجبات گم شدن واقعیت ها را فراهم سازد، اعتقاد داریم کارنامه اسکوچیچ و دستیارانش آنقدر قابل توجه است که مورد حمایت قرار گیرد. ما هم می پذیریم که فوتبال ایران با این ستاره هایی که دارد، باید در جستجوی بهترین مربیان دنیا باشد. کما اینکه در گذشته تاثیرات وجودی مربیانی چون رایکوف، اوفارل و ... دیده و به یاد داریم اما آیا با شرایط موجود کشور و تنگناهای اقتصادی و نبود زمان کافی برای تحقق چنین خواسته ای برحق می توان به هنگام و به موقع اقدام کرد. در این باره اول نظر افراد فنی و آگاه به مسایل فوتبال و دوم شرایط زمانی باید به طور جدی لحاظ شود.
نویسنده: حسین علی اسماعیلی