با یک حساب سرانگشتی بیش از 20 بازیکن خارجی در تیم های لیگ برتری فوتبال ایران بازی می کنند. اما وقتی عملکرد این بازیکنان را زیر ذره بین می بریم شاید تعداد بازیکنان باکیفیت به اندازه انگشتان یک دست نشود.
در این بین شهرستانی ها به نسبت بهتر عمل کردند. اما تیم های بزرگ تهرانی مغبون های بزرگ این خریدها هستند. تا جایی که در میان صدها مشکلاتی که فوتبال ما را در بر گرفته است، دستمزد این بازیکنان اغلب بنجل سوژه روز شده است. اینکه به بازیکنی مثلا 400 هزار دلار در این اوضاع و احوال بد ارزی پرداخت می شود یک بحث قضیه است و مورد دیگر کیفیتی است که بازیکنان خارجی باید به فوتبال داخلی ما ببخشند تا در سایه رقابت های فنی منجر به ارتقای فوتبال ملی ما شوند. اما طی این سال ها هرچه بود حاشیه بود و پول هایی کلانی که بر سر زبان هاست و ما نمی دانیم تا چه اندازه واقعیت داشته و دارد. در این بین روی سخن ما با مراجع تصمیم گیرنده و امور بازرسی ارگان های ذیربط است که وارد ماجرا شوند و یک بار هم شده قضایا را شفاف بیان کنند. اگر واقعا پول های کثیف در این بین رد و بدل می شود باید یقه افراد خیانتکار را گرفت و اجازه نداد آش این قضیه آنقدر شور شود که به محافل بین المللی برسد.
نویسنده: حسین علی اسماعیلی