شنبه چهاردهم مهر ماه
والیبال قهرمانی جهان – لهستان؛

دچار نحسی سیزده شدیم!

تیم ملی والیبال ایران باز هم در یک بازی بد مغلوب حریفی بزرگ شد. بعد از هلند این بار نوبت برزیل بود که حتی در نبود لوکارلی و لنگ زدن در پست دو باز هم بر تیم ایران چیره شد تا در حساس ترین مسابقه نتیجه را واگذار و از دور رقابت ها خارج شویم.

روزی که تیم ملی در لیگ ملت ها هفته اول انتقادآمیز را پشت سر گذاشت، نوشته بودیم که برخی از بازیکنان این تیم در حد بین المللی نیستند. اما به مرور بازیکنان در قالب تاکتیک جای گرفتند و در قهرمانی جهان با فراز و فرودهایی که داشتند، کورسوی امیدی را در دل دوستداران والیبال به وجود آوردند. حالا با وقایعی که بر تیم ملی گذشت، نه وعده سرمربی تیم ملی محقق شد و نه امیدواری های رئیس فدراسیون. قبول داریم که تا اینجای کار بد نبودیم اما وقتی صحبت از تیم ملی یک کشور هشتاد میلیونی می کنیم، باید برآورنده انتظارات و خواسته هایی باشیم که خود فدراسیون آن را بزرگ و ایده آل ترسیم کرده است. ما به لحاظ فنی نقطه ضعف هایی داشتیم که تا پایان برطرف نشد. از جمله دفاع روی تور و توپگیری اما اکنون که مسابقات به پایان رسید و ما باز هم دچار نحسی سیزدهم شدیم، باید بنشینیم و عملکرد تیم ملی و اصلا همه تیم های ملی را خالصانه و بدون بزرگ نمایی یا سیاه نمایی در ترازوی قضاوت عادلانه قرار دهیم.

 

صندلی داغ مربیان وطنی

طی دیشب و امروز اشخاص زیادی از بابت عملکرد تیم ملی از جمله سرمربی تیم بهروز عطایی، انتقاد کردند. پذیرفتن مسئولیت خطیر مربیگری تیم ملی نشستن روی صندلی داغ است اما بپذیریم که در والیبال ما چند مربی به لحاظ فنی نظیر همدیگر هستند؛ بهروز عطایی، پیمان اکبری، محمدرضا تندروان و سعید رضایی از جمله این مربیان هستند. آنچه که آنها را کمی از همدیگر متمایز می سازد وزانتی است که کنار زمین و در مواجهه با افکار عمومی از خود بروز می دهند. آنهایی که طرفدار دو آتشه مربیان ایرانی بودند، باید از این طرز تفکر خود دفاع کند و اشخاصی هم که معتقد بودند که تیم ملی ایران بزرگترین مربی خارجی را می خواهد هم می توانند کنار مدعیان مربیان وطنی بنشینند و بحث کنند تا بهترین راه حل را برای ارتقای والیبال ملی پیدا کنند.

زندگی هنوز ادامه دارد و برد و باخت ها در ورزش امری اجتناب ناپذیر هستند. ما زمانی می توانیم ایده آل طلب باشیم که آرمانی کار کنیم. به تیم نوجوانان ما نگاه کنید چه چیزی به آنها یاد داده که در بزرگسالی عصای دست مربیان ملی باشند. به جای دفاع بی مورد و بازی با القاب و الفاظ مسایل و منافع ملی را در نظر بگیریم و به جای سنگ اندازی روی هم به ارتقای والیبال ملی بیندیشیم. این راهی را که می رویم منتهی به رستگاری نمی شود. در این باره باز هم خواهیم نوشت.

رده بندی تیم ها

فدراسیون جهانی والیبال پس از پایان این مرحله رتبه‌بندی تیم‌های نهم تا شانزدهم را اعلام کرد. پس از پایان مرحله مقدماتی نیز رتبه‌بندی تیم‌های هفدهم تا بیست‌وچهارم مشخص شده بود.

رتبه‌بندی تیم‌های نهم تا بیست‌وچهارم قهرمانی مردان جهان ۲۰۲۲ به قرار زیر است:

۹- صربستان

۱۰- هلند

۱۱- ترکیه

۱۲- ژاپن

۱۳- ایران

۱۴- کوبا

۱۵- آلمان

۱۶- تونس

۱۷- کانادا

۱۸- مکزیک

۱۹- مصر

۲۰- بلغارستان

۲۱- قطر

۲۲- پورتوریکو

۲۳- کامرون

۲۴- چین
نویسنده: جمشید حمیدی