زمانه عوض شده است، خواسته و ذائقه ها تغییر کرده است. زمانی بود که فلان کشتی گیر قهرمان جهان آرزویش این بود که یک دستگاه تاکسی به وی اهدا کنند تا اموراتش را بگذراند اما امروز قهرمانان ورزش به میلیارد ها هم رضایت نمی دهند.

بدیهی است که جوانانی زندگی و عمر خود را می گذارند و سرود کشور را طنین انداز می کنند باید که مورد حمایت و پشتیبانی دولت قرار گیرند و ما از این بابت هیچ اعتراضی نداریم، اما قهرمانان ورزشی ما نیز بدانند هزینه های گزافی که صرف کشف و پرورش آنها می شود از درآمد های عمومی و مالیات های مردمی است و یاد بگیرند که به مردم احترام بگذارند، کاری که جهان پهلوان تختی انجام داده بود و همواره به مردم تعظیم می کرد.

درباره درخواست های اخیر مبینا نعمت زاده با همه احترامی که برای این تکواندو کار شجاع دخترمان داریم بر این باور هستیم که درخواست ایشان برای حضور در رشته پزشکی دانشگاه تهران منطقی نیست چرا که یک پزشک با جان و زندگی انسان ها سر و کار دارد و باید سلسله مراتبی را طی کند.

از سوی دیگر هیچ جای دنیا سر علم و دانش معامله و مجادله صورت نمی گیرد و چه خوب است که ایشان از هم تیمی خود ناهید کیانی بیاموزد.

از مسئولان محترم ورزشی و غیر ورزشی درخواست می کنیم که نسبت به اشتغال قهرمانان المپیک و جهان همت گمارند اما اجازه ندهند که زیاده خواهی ملاک و معیار دانش اندوزی که پایه های پیشرفت کشوری است را سست نمایند.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی