زهره کودایی تا همین دو سه سال پیش کاندیدای ده بازیکن برتر فوتبال بانوان جهان بود اما به یکباره به دست فراموشی سپرده شد.

او از ناحیه آشیل پا به شدت آسیب دید و براساس شنیده ها کلیه هزینه جاری و ساری را از جیب خود پرداخت کرده است.

کودایی به تازگی در گفت و گویی از کم لطفی هایی درمورد وی در زمینه دعوت به تیم ملی رخ داده است گلایه کرد و آن را ناشی از اختلاف بین مربی قبلی تیم ملی ایران دوست و مربی کنونی آزمون می داند. اما فارغ از هرگونه برداشت هایی که ممکن است داشته باشد از یاد نمی بریم که دختران ایران ازجمله کودایی برای رسیدن به ورزش حرفه ای و پوشیدن پیراهن تیم ملی چه سختی هایی که نکشیده اند.

از یاد نمی بریم که کودایی برای کمک به اقتصاد خانواده اش نجاری هم کرده بود و اصلا همه این مسائل به کنار آیا انصاف است که ملی پوشان فوتبال ما از هر جنسیتی اینگونه به دست فراموشی سپرده شوند؟ کاش نایب رئیسان فدراسیون ها کمی به این ظرایف توجه کرده باشند.

گزارش: مرجان بنی یعقوب