بعد از مدتها شاهد نمایش فنی و هجومی از سوی دو تیم‌بودیم،اما غیبت طراح و بازی ساز در دو طرف میدان محسوس بود.ساختار دفاعی استقلال در نیمه دوم به هم ریخت و پرسپولیسی ها هم انگار برد را باور نداشتند!
بعد از مدتها شاهد نمایش فنی و هجومی از سوی دو تیم‌بودیم،اما غیبت طراح و بازی ساز در دو طرف میدان محسوس بود.ساختار دفاعی استقلال در نیمه دوم به هم ریخت و پرسپولیسی ها هم انگار برد را باور نداشتند!
بعد از فروکش کردن هیجانات و التهابات اولیه ضروری است مربیان و کادر همراهشان با آنالیز بازی و ریکاوری درست آماده پیکارهای بعدی شوند.
این بار به دلیل نبود تماشاگر ،بازیکنان دو تیم استرس و هیجان کمتری داشتند و در طول بازی از برخوردهای تخریبی و ناهنجاریهای فبلی‌خبری نبود.
پیش داوریها ، فرضیه های قبلی و موقعیت و بضاعت دو تیم،حکایت از برتری نسبی استقلال داشت و کارشناسان شانس بیشتری برای آبی ها متصور بودند!
باید تحلیل کرد،به‌چه دلایلی استقلال نتوانست از این برتری در بعد نیروی انسانی و انگیزه بهتر نفراتش در درون زمین بهره ببرد؟
و باز باید پرسید،چرا پرسپولیس در مقاطعی که بر بازی مسلط بود و موقعیت های فراوانی ایجاد کرد،از آن بهره نبرد و پیروزی را باور نداشت؟
فکری و دستیارانش در شروع فصل مشکلاتی داشتند و رفته رفته بر اوضاع مسلط شدند.
بسیاری از نفرات جدید در مقطعی به ترکیب اضافه شدتد که فکری در نساجی حضور داشت.
نقائص و ایراداتی که در امور دفاع استقلال در دیدارهای گذشته به ویژه در شهر آورد مشاهده شد ،بیانگر این نکته است که آنها در حفظ نفرات گذشته درایت لازم‌نداشتند و در به کار گیری نفرات جدید هم‌با تفکر عمل نکردند.
از دست دادن‌زکی پور و روزبه چشمی که با غلامی ،دانشگر و وریا غفوری همخوانی درستی داشتند یکی از نکات سوال برانگیز است؟
استقلالی ها به جای این دو بازیکن ۲۲ میلیارد تومان هزینه کردند و نادری و مرادمند را در اختیار گرفتند.
سیاوش یزدانی مدتها است دچار مصدومیت شده و اوضاع روشنی ندارد!
او فصل پیش هم غایب همیشگی در ترکیب استقلال بود
وضعیت میلیچ هم مشخص نیست و ابهاماتی در باره او وجود دارد!
آیا بهتر نبود به جای این همه هزینه تراشی و حاتم بخشی زکی پور و چشمی حفظ می شدند و علی کریمی در استقلال می ماند؟
اعتقاد دارم در صورت حفظ این نفرات در خطوط دفاع و مرکز میدان قطعا استقلال مدعی نخست‌قهرمانی بود.(چنانکه با‌همین‌نفرات و بضاعت هم استقلال در صف اول قهرمانی قرار دارد و باید در دیدارهای آینده با درایت عمل کند).
شاگردان فکری در نیمه دوم با هر یورش شاگردان گل محمدی مانند پنیر سوئیسی از هم‌باز شدند.
شکننده بودن نادری وغلامی و ناهماهنگی مرادمند با این دو کار دست آبی ها داد.
فکری برای جناح چپ خود باید فکری عاجل داشته باشد.
همانطور که گفتیم‌اوضاع میلیچ روشن‌نیست.بنابراین‌باید به فکر ترمیم این نقیصه بود.
استقلال در میانه‌میدان هم حاکمیت گذشته را نداشت.
مهدی پور و رضاوند در بازی گم‌بودند.ریگی تنها فردی بود که در جنگها و ستیزهای نفر به نفر مشارکت جدی داشت.در این شرایط قائدی و مطهری بدرستی تغذیه نشدند.
هر دو گل مطهری و قائدی به دلیل تکنیک فردی حادث شد نه با یک طراحی و برنامه ریزی از پیش تعیین شده!
در دیدارهای قبلی هم اشاره داشتیم که استقلال تیمی نود دقیقه ای نیست و از اواسط وقت دوم تحلیل می رود(فکری تلاش می کند‌از تمام‌پنج تعویض خود بهره برده و این نقیصه را بر طرف نماید).
در آن‌سوی میدان هم باید به تدابیر و آنالیز یحیی و دستیارانش اشاره داشت.
قرمزها به دلیل عملکرد بد رسول‌پناه و اعضا هیات‌مدیره چهره های شاخص خود را از دست دادند .
از دست دادن قهرمانی در آسیا و لطمات روحی و انگیزشی بازیکنان در دیدارهای بعدی در‌لیگ‌برتر نمایان شد.
از دست‌دادن بشار رسن که بدون اطلاع گل محمدی انجام شد ،معادلات را در کادر فنی به‌هم‌زد.
عصبانیت و به هم ریختگی گل محمدی و دغدغه های ذهنی وفکری کادر فنی را بایدسریعا چاره جویی کرد.
به لحاظ مهره‌چینی و آرایش گروهی باید نمره خوبی به مربیان قرمز داد.
رعایت اصول دوندگی و تسخیر فضا و مالکیت توپ به ویژه در وقت دوم در تیم‌پرسپولیس به خوبی اجرا شد.
تغییر تاکتیکی در وقت دوم و بردن بازی به فضاهای خالی و پشت مدافعان نکته مهم و تاثیر گذار بود.
آنها خوب پاس دادند.بدرستی ابتکار عمل را در مرکز میدان بدست گرفتند
در سرعت دادن به بازی و بحث انتقال به فاز تهاجمی موفق بودند.
نکته منفی در این زمینه از دست دادن فرصتها به ویژه از ناحیه نوراللهی بود.
ابن موضوع از فشار بی حد و حصر به بازیکنان حکابت دارد.
این فشار و استرس را در چهره و سیمای یحیی هم می توان‌مشاهده کرد.
پرسپولیس در جام حذفی هم در دقایق پایانی از استقلال گل تساوی را دریافت کرد و این بار هم‌در ثانیه های پایانی برد را با تساوی عوض کرد.
آنها در برابر ذوب آهن هم گلی دیر هنگام دریافت کردند و با تساوی دو امتیاز‌حیاتی از دست دادند.
نداشتن تمرکز،باور نداشتن پیروزی و لغزش در امر پوشش از نکات مهمی بود که نتیجه را به تساوی کشاند.
استفاده از ابزار تعویض در دقیقه ۹۲ و ایجاد وقفه در بازی از اقدمات‌بازدارنده ای بود که مربیان پرسپولیس از آن غافل بودند.شاید بازی را تمام‌شده تلقی می کردند.
این‌لغزش را هم باید به حساب نداشتن‌تمرکز مربیان دانست که در حساسیت بازی غرق شده بودند.
سخن آخر هم در باره هیات مدیره دو باشگاه است.
نارضایتی مربیان و بازیکنان دو تیم و علنی کردن این مسائل در پایان بازی گویای اختلافات‌درون‌گروهی است.
باید در رفع این نقائص کوشید و راه را‌هموار کرد.
استقلال و‌پرسپولیس با میلیونها هوادار نباید تا بدین حد در چنبره مشکلات گرفتار شوند و مربیان آنها به جای تمرکز در‌ابعاد فنی به موضوعات‌جانبی بپردازند.
نویسنده: احمد میرزاییان