محسن رضوانی بار دیگر رئیس فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو شد. او در واقع جمع ورزشی ها را در مسند فدراسیون ها کامل تر کرده است. شنا ورزش پایه تمام دنیاست...
در دین مبین اسلام تاکید زیادی به فراگیری شنا توسط مسلمانان شده است. این ورزش تاثیرات فیزیکی، فیزیولوژیکی و قلبی و عروقی بی مانندی دارد. هم در بُعد قهرمانی یکی از پرمدال ترین ورزش های دنیاست و هم در بُعد همگانی نوعی ورزش درمانی محسوب می شود؛ بنابراین وظیفه محسن رضوانی که خود ملی پوش و کاپیتان تیم ملی واترپلوی ایران بود در این رشته بنیادین ناگفته پیداست اینکه در هشت سال گذشته تلاش های به نسبت خوبی را انجام داده است، غیرقابل انکار می نماید. کسب مقام سوم واترپلوی آسیا، مدال برنز رده های سنی قاره و به دست آوردن عنوان سوم ساحلی آسیا بخشی از عملکرد این مرد ورزشی است. اما شنا برای اینکه به اهداف عالیه ای که در آن مستتر است، دست یابد، به حمایت به مراتب افزون تر نیاز دارد که مهم ترین آنها داشتن استخر و فضا و مکان برای تمرین است. شنیده ایم که اکثریت استان های ما فاقد استخر هستند. حتی در استان هایی مانند سیستان و بلوچستان جوانان مستعد و علاقه مند استخری برای تمرین ندارند و این مهم ترین سد بازدارنده برنامه ریزی استان ها و در نهایت فدراسیون مربوطه است. شاید از وزیر ورزش درخواست توجه ویژه به شنا را داشته باشیم، قدری ثقیل باشد. اما نمایندگان مجلس و استان ها که خیلی علاقه به فوتبال نشان می دهند، بهتر است که علاقه مندی خود را از طریق پشتیبانی به هیات های استان ها بروز بدهند تا گوشه هایی از وظیفه قانونی ای که در قبال جوانان مناطق دارند را برآورده سازند.
نویسنده: حسین علی اسماعیلی