دوشنبه نوزدهم آذر ماه
دلارهای نفتی بلای جان بازیکنان ایرانی؛

دلایل نزول لژیونرها در امارات و قطر

بازیکنان ایرانی صرفا برای کسب درآمدهای مالی جذب باشگاه های امارات و قطر می شوند،اما در یک دوره کوتاه دچار نزول وحشتناک شده و تحلیل می روند.

در سال های گذشته طیف وسیعی از بازیکنان ایرانی برای به دست آوردن پول و دلارهای نفتی به باشگاه های حوزه خلیج فارس منتقل شده اند.

به دلایل مختلف از جمله کیفیت پایین و سطح نازل فوتبال در امارات و قطر و برخی جذابیت های شهری به ویژه در شهر دبی بازیکنان‌ما از شرایط آرمانی دور می شوند.

به جرات می توان گفت در سال های گذشته هیچ یک از بازیکنان کشورمان با پیوستن به باشگاهه ای اماراتی و قطری به اوج نرسیده و غالبا تحلیل رفته و برخی به فوریت محو شدند.

نمونه بارز این رفت و آمدها را باید در پیوستن مساله دار مهدی ترابی و رامین رضاییان برشمرد. فوتبال ترابی به یک باره نابود شدو به پرسپولیس بازگشت.

امید ابراهیمی در تیم ملی مرد اول خط میانی بود،اما خیلی زود از یادها رفت.

امروز همین سرنوشت محتوم در انتظار نورالهی و قائدی است. به ویژه قائدی که باوجود سن پایین و تکنیک‌ ناب در حواشی و جذابیت های شهری گرفتار شده و به همراه همسرش در مسیری غیرمتعارف حرکت می کند.

شجاع خلیل زاده،علی کریمی،فرشید اسماعیلی وبقیه هم هریک به نوعی نزول کرده و عنقریب از دایره فوتبال کنار خواهند رفت.

از گذشته یادآور شدیم،باید راهی را پیمود تا پای بازیکنان با استعداد ما به اروپا‌ باز شود تا از این رهگذر تیم ملی بهره ببرد.

امروز همه باور داریم تیم‌ملی با درخشش طارمی، آزمون، جهانبخش، قلی زاده  و... در خط تهاجمی اش می درخشد.

اللهیار صیاد منش اگر در امارات بازی می کرد،امروز نامی از او نبود و...

طارمی در فوتبال صاحب کلاس پرتغال و باشگاه پورتو آموزش دید و فوتبالش ارتقا یافت‌.

بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند چنانچه  سردار آزمون از روز نخست به جای روسیه به اسپانیا یا ایتالیا می پیوست،امروز ستاره ای بی بدیل در خط حمله تیم های شاخص این کشورها قرار داشت.

در هر حال باید به بازیکنان شاخص که تصمیم بازی در خارج دارند مشاوره درست داد. مدیران باشگاه ها در این راستا وظایف خطیری به عهده دارند.

باید نوع قراردادها به نحوی باشد تا از ترانسفر کردن آنها منافع مالی خوبی به باشگاه ها برسد. اگر به  دنبال ارتقا سطح فوتبال بازیکنان  جوان هستیم، الزاما باید پای آنها را به فوتبال اروپا باز کنیم و آینده نگری پیشه کنیم.

نویسنده: احمد میرزاییان