پنجشنبه پانزدهم آذر ماه

آقای سجادی، مدیران تحمیلی بلای جان شما است!

روزی که به اتفاق دوستان رسانه در دفتر سجادی حاضر شدیم اهمیت توجه به اوضاع سرخابی ها و لزوم تصمیمات درست و اجتناب از انتصاب مدیران تحمیلی را گوشزد کردیم،حیف که این توصیه ها مورد توجه قرار نگرفت!

 شرایطی که امروز سجادی و دوستان او در وزارت ورزش با آن روب رو شده اند،حاصل محافظه کاری و توصیه‌پذیری آنهاست.

نارضایتی هواداران‌ پرسپولیس و تجمع آنها مقابل ساختمان سئول و‌مجلس را باید شنید و این خواسته ها را برآورده کرد.

اگر قرار بر این‌باشد که دیگران‌برای دستگاه ورزش تصمیم بگیرند و‌مهره های خود را در صفحه شطرنج بچینند، حضور سجادی در راس امور وزارت معنا و مفهومی نخواهد داشت؟

جالب اینکه دیگران مهره های خود به ورزش تحمیل می کنند،اما پاسخگویی به مطالبات هواداران و مردم باید توسط سجادی صورت ‌گیرد؟

همانطور که در طلیعه مطلب گفتیم، در دیدار با‌سجادی در روزهای نخست حضورش در وزارت ورزش و‌جوانان تاکید کردیم.میز کار خود را به دو قسمت تقسیم کند.

نیمی از میز و وقت و انرژی خود  را به  امور ورزش و رشته های  دیگر  و نیم دیگر را به فوتبال اختصاص دهد.در این جلسه چند ساعته و دوستانه به اهمیت

موضوع  فوتبال و ‌توجه اساسی به اداره دو باشگاه پرسپولیس و استقلال اشاره داشتیم.

در آن‌جلسه تصریح شد، اگر ورزش را مدینه فاضله کنید،اما‌هواداران سرخابی مقابل ساختمان ورزش تجمع کرده و نارضایتی خود را از شرایط تیمشان ابراز دارند،تمام‌ رشته های شما پنبه خواهد شد!

روزی که دکتر ذوالفقار نسب و طیف ناهماهنگی را که وزیر برای هیات مدیره برگزید به صراحت گفتیم که این قطار به مقصد نخواهد رسید.

ذوالفقار نسب به فوریت استعفا داد و درویش هم حال و روز خوشی ندارد.

ادامه این راه صعب و پرپیچ و‌خم  برای درویش هم میسر نیست.باید چاره ای اندیشید و آب رفته را بجوی بازگرداند.

و اما پیشنهاد و توصیه؛ راه برون رفت از این‌گرداب و مهلکه محافطه کاری و توصیه پذیری  ازمدیران‌بالا دستی نیست.

آنها چهل سال این راه غلط را پیموده و با سیاسی کاری عوامل و ایادی خود را به فوتبال ملی و باشگاهی تحمیل کردند.

پیشنهاد‌ می کنیم وزارت ورزش با دعوت از پیشکسوتان باشگاه پرسپولیس  و انجام یک‌نشست تخصصی و با نظر خواهی از آنها اعضا هیات‌مدیره را مشخص کند.

با این‌تصمیم گروهی از سوی پیشکسوتان پرسپولیس، مسئولیت وزارت ورزش کاهش می یابد و شرایط برای سپردن امور باشگاه به خود آنها فراهم می شود.

نویسنده: احمد میرزاییان