مسابقات ورزشی به ما می آموزد که صبر و بردباری عوامل اصلی پیروزی ها محسوب می شوند. شکست به انگلستان اما موجب برخی قضاوت ها شده بود که بردباری را از قضاوت کنندگان دور ساخت.

دیشب اما آن روی سکه را دیدیم و شهامت کیروش را ستوده ایم که یک مربی بزرگ و با تجربه چقدر ریسک پذیر است. شهامت وی در ایجاد اعتماد به نفس در بازیکنانی که شش گل در مسابقه اول خورده بودند به درستی عیان بود. بازپروری چنین تیمی با آن همه حجمه کاری آسان نبود.

چه کسی فکر می کرد که وی دوباره حسینی را مامور دروازه تیم ملی سازد. بهتر است بیاندیشیم و به مربی تیم ملی کمی تا قسمتی هم شده اعتماد کنیم. کیروش حتی سردار آزمون را با آن همه تاثیرگذاری تعویض کرد...

حالا با پیروزی ارزشمندی که مقابل ولز به دست آورده ایم چشم به بازی هشتم آذر ماه با ایالات متحده داریم.

بدون تردید کادرفنی با در نظر گرفتن احتمالات متعدد برای مقابله با امریکایی ها اندیشمندانه عمل خواهند کرد.

آنچه که از نگاه ما فارغ از برد و باخت ها اهمیت دارد این است که از طریق فوتبال به همگرایی ملی نزدیک شویم و وحدت را به معنای واقعی در جامعه ایرانی مشاهده کنیم.

همه ما خواهان ایرانی سرفراز در عرصه های بین المللی هستیم.

دوحه – حسین علی اسماعیلی