جمعه دهم فروردین ماه
شروع لیگ برتر و مشکلات پیش رو؛

تیمهای نا آماده در سایه کرونا

فصل جدید لیگ با حواشی و مشکلات عدیده ای روبرو است.آماده نبودن تیمها در سایه کرونا،افزایش سرسام‌آور هرینه ها،نواقص ورزشگاهها و نداشتن مدرک حرفه ای اغلب مربیان از جمله کاستی ها و دغدغه های دور تازه فوتبال باشگاهی است.

فصل جدید لیگ  با حواشی و مشکلات عدیده ای روبرو است.آماده نبودن تیمها در سایه کرونا،افزایش سرسام‌آور هرینه ها،نواقص ورزشگاهها و نداشتن مدرک حرفه ای اغلب مربیان از جمله کاستی ها و دغدغه های دور تازه  فوتبال باشگاهی است.

سازمان لیگ ،برنامه دو هفته ابتدایی را اعلام  و عزم جدی خود را برای برگزاری فوتبال باشگاهی را نشان داد.
شیوع ویروس کرونا  و برگزاری مسابقات بدون حضور تماشاگر  از مهمترین مشکلات جاری است که همه را به فکر فرو برده است.
معلوم نیست در این اوضاع نابهنجار و افزایش مبتلایان چه تدبیری باید اندیشید.


رعایت پروتکل های بهداشتی از سوی تیمها و ارکان سازمان لیگ و چگونگی همکاری نهادها و سازمانها با باشگاهها از جمله مواردی است که باید به دقت مورد نوجه قرار گیرد.برای مثال؛ مشکلات پرواز و تراکم مسافران در داخل هواپیما ،هتل ها و رفت و آمد با اتوبوس را باید زیر نظر داشت.زیرا در صورت ابتلا چند بازیکن یک تیم و ضرورت قرنطینه کردن ۱۴ روزه  بازیکنان بیمار،معلوم نیست چه سرنوشتی در انتظار آنها خواهد بود!


حال در نظر بگیرید ،اگر این مبتلایان جملگی دروازه بانان،مدافعان ،یا مهاجمان یک تیم باشند.در آن صورت چه باید کرد؟
برخی از کارشناسان اعتقاد داشتند،سازمان لیگ با در نظر این شرایط،باید تعداد نفرات تیمها را افزایش می داد تا مشکلی پیش پای باشگاهها قرار نگیرد.برای مثال در جام باشگاههای آسیا در دوحه ،با آنکه مسابقات به صورت متمرکز برگزار می شد و تمام تیمها در محل اقامتشان قرنطینه بودند و مسائل بهداشتی و تست های کرونا قبل از هر مسابقه انجام می شد ،با این وجود تیمی با امکانات کاملا حرفه ای مانند الهلال عربستان گرفتار شد.


مبتلا شدن ۱۴ بازیکن این تیم متمول و باقی ماندن ۹بازیکن و ۳ دروازه بان ،باعث حذف آنها از دور رقابتها شد!
حال در نظر بگیرید که باشگاههای ما کدام امکانات مورد قبول را در اختیار دارند؟ بازیکنان حاضر باشگاهی تنها در ساعات تمرینات و بازیها در اختیار مربیان هستندو مابقی اوقات به حال خود رها می شوند.از طرفی امکانات آزمایشگاهی و انجام  تست های مکرر با هزینه های گزاف  از توان اغلب تیمها خارج است. لذا جا دارد سازمان لیگ در این زمینه تجدید نظر کرده و اجازه دهد تیمها چند بازیکن به لیست خود اضافه کنند. (شاید بهتر باشد این نفرات از بازیکنان جوان و امید باشگاهها به جمع ملحق شوند).یکی از مشکلات دیگر باشگاهها فرصت محدود برای آماده سازی و پشت سر گذاشتن دوران کامل بدنسازی است.


این موضوع شاید باعث آسیب دیدگی بازیکنان شود،به ویژه آنکه تیمهای حاضر در جام باشگاههای آسیا با خستگی بازیکنانشان مواجه هستند.تعدادی از آنها بلافاصله در اردوی تیم ملی هم حاضر شدند و فرصت استراحت و ریکاوری نیافتند. از بعد اجرایی هم باید به زمین چمن ها ،نور ورزشگاهها ،نظارت به امور داوری و هیاتهای اجرایی هم اهتمام جدی داشت.حال که امکان استفاده از سیستم وی ای آر فراهم نیست،مباحث داوری از اهمیت مضاعفی برخوردار است .لازم است کمیته داوران در این زمینه دقت بیشتری داشته باشد.سازمان لیگ هم لازم است در باره حق الزحمه داوران  توجه داشته و این وجوه را به موقع پرداخت کند. در مباحث فنی هم یکی از مشکلات جاری اغلب باشگاهها،نداشتن کارنامه مربیگری حرفه ای یا پرولایسنس است.


کنفدراسیون فوتبال آسیا به لزوم داشتن این مدرک حرفه ای پافشاری دارد.منتها با توجه به جوانگرایی بیشتر باشگاهها  که سکان هدایت تیمشان را  به مربیان جوان سپرده اند باید در این زمینه چاره اندیشی کرد.به نظر می رسد در مقطع فعلی می توان با هماهنگی Afc اجازه داد تا مربیان با مدرک A مجوز حضور در کنار زمین را داشته باشند.در مرحله بعدی باید این موضوع توسط کمیته آموزش فدراسیون پیگیری و با نظارت Afc این‌مشکل رفع و رجوع شود.


به هر حال انتظار این است که مدیران باشگاهها و دستگاههای ذیربط و رسانه ها با درک موقعیت حساس کنونی با سازمان لیگ همکاری لازم را داشته باشند تا مسابقات بدون کمترین مشکل و با بیشترین دستاورد برگزار شود.باید تیمها به صورت منظم در کوران مسابقات قرار گیرند.بازیکنان باید در شرایط آرمانی باشند تا مجموعه این تلاشها را در تیم‌ملی ببینیم و راه صعود به جام‌ جهانی را هموار کنیم.

نویسنده: احمد میرزاییان