کمیته ملی المپیک به جای بررسی دلایل ناکامی کاروان اعزامی نخستین جلسه را برای المپیک لس آنجلس تشکیل داده است، شاید آقایان بر این باور باشند که همه چیز مشمول مرور زمان می شود اما اگر کشتی و تکواندو نبود آبروریزی بزرگی برای ورزش ما در پاریس رقم می خورد.

این ورزش ها طول تاریخ افتخار آفرین بوده اند مهم و اصل کار برنامه ریزی برای ورزش های پایه و رکوردی است ولی مهمتر از همه بررسی کارنامه فدراسیون های ناکام است که نمایندگانشان خیلی زود توریست شده و از دور رقابت ها خارج شده اند.

تیراندازی با کمان یکی از رشته ها است، مبینا فلاح تنها نماینده این ورزش با شکست مقابل حریف ترکیه خیلی زود از دور رقابت ها خارج شد ولی از همه مهم تر درباره تیر و کمان بحثی که در برخی رسانه های آن سوی مرز ها و فضای مجازی انتشار پیدا کرده پر اهمیت تر از حذف یک کماندار است.

هرگز ملاک برای نوشتن و قضاوت در امور رسانه های آن سوی مرز ها نبوده و نخواهد بود اما کمیته ملی المپیک که وظیفه آماده سازی تیم های ملی را از طریق فدراسیون ها برعهده دارند نسبت به آن چیزی که بیان شده حساسیتی به خرج می دهد؟

با نجمه آبتین یکی از کمانداران مطرح تیم ملی  که حدود 10 سال در این عرصه تیر انداخته است گفت و گو کرده ایم تا به واقعیت ها پی ببریم، وی گفت: از زمانی که آقای شعبانی بهار ریاست فدراسیون را برعهده گرفته ترجیح دادم که کنار بمانم و به زندگی خود بپردازم اما آنچه که بیان شده هرچند خود ندیده ام اما متاسفانه در اغلب فدراسیون های ورزشی درباره خانم ها وجود دارد و مربوط به امروز و دیروز نیست. مسائل فرهنگی و اخلاقی نیازمند نظارت و تلاش هایی برای نهادینه شدن است، در غیراین صورت باید حواس بانوان ما همواره معطوف به اینگونه مسائل باشد.

وی درباره موقعیت تیر و کمان ایران در المپیک پاریس نیز گفت: توقع می رفت بعد از این همه سال یک تیم از آقایان و بانوان المپیکی می شدند اما تنها نماینده فدراسیون یعنی خانم مبینا فلاح هم موفق نبود. آیا این مسائل مورد بررسی قرار می گیرد یا....؟

گفت و گزار: ج - دوستدار