بازماندگان تیم ملی والیبال ایران در سال 1966 تجلیل به عمل آمد. این تیم نخستین و شاید آخرین مدال برنز بازی های آسیایی را به ارمغان آورد.
در مراسمی که با حضور واحدی، رئیس هیات مدیره صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان و استاد اکبر فیض پیشکسوت رسانه و از کارکنان این صندوق برپا شد. بانوان برنزین تاریخ والیبال ایران، روحی پندنواز، ژاله هادی زاده، لیلا امامی، پری فردی و مهری خرازی تجلیل به عمل آمد.
از جمع آن بازیکنان با افتخار زنده یاد ها فرخنده صالح و مینا فتحی از دار دنیا رفته اند و ماری تت کاپیتان تیم نیز در ایالات متحده زندگی می کند اما احترام و جایگاه آنها همیشه در نزد جامعه والیبال رفیع خواهد ماند.
پری فردی از بازیکنان قدرتمند و آبشارزن های خوب تیم ملی در آن دوران می گوید: خانم پندنواز قدرتی زنی قهار بود و مهری خرازی هم در آبشار مهارت بالایی داشت اما در سال 1966 ما با دو پاسور بازی می کردیم، ژاله هادی زاده و دکتر لیلا امامی پاس می دادند.
فردی افزود: بسیار خوشحالم که برای نخستین بار مورد تجلیل قرار گرفته ایم پیشکسوتان والیبال انتظار خاصی ندارند اما برخی از این خانم می توان حداقل به عنوان سرپرست یا مشاور کنار تیم ملی باشند و احساس تنهایی و بیهودگی نکنند خود من بعد از انقلاب حدود 30 سال در فدراسیون ناشنوایان کار می کردم و سرمربیگری تیم صنایع چوب را رایگان برعهده داشتم. نسل ما هیچگاه دنبال گرفتن پول نبود ولی از آنجایی که آقای تقوی رئیس فدراسیون در مراسم حضور داشت توقع داریم که به ملی پوشان ادوار گذشته توجه داشته باشند.
گزارش: جمشید حمیدی