این روزها نقدهای زیادی درباره برخی موارد مربوط به وزارت ورزش بیان می شود از جمله اینکه چرا وزیر ورزش نسبت به شمارش آرا در انتخابات فلان فدراسیون اظهار نظر کرده است یا اینکه چرا رییس حوزه مدیریت ایشان در کاندیدای احراز ریاست یکی از فدراسیون ها شده است؟
در اینگونه موارد باید از اظهارنظرهای که جنبه گرایشی به حمایت از شخص خاص در برخی مجامع دارد، دوری کرد اما در بحث مهندسی بودن انتخابات با منتقدان هم آوا هستیم و طی سالهای گذشته بقول معروف دم خروس اعمال نفوذها یا گروه گرایی ها بوده ایم اما مهمترین جمله معترضی ما پاسخگو نبودن روسای فدراسیون های ورزشی است که اغلب با پشتیبانی غیر علنی وزارت نشینان گذشته روی کار آمدند اما بعد که بر اسب مراد سوار شدند، دیگر به هیچ تنابنده ای پاسخ ندادند و بسیار پیش آمده که با کمترین بازتاب وزارتی پای فدراسیون های بین المللی را به میان کشیدند. نمونه فراوان است اما در این مقاله پیشنهاد و تاکید می کنیم که وزیر محترم بر نظارت و ارزیابی فدراسیون های ورزشی جدیت به خرج دهند و اداره نظارت و بازرسی این وزارتخانه را سختگیرانه مامور پایان دادن خودمختاری تشکیلاتی شوند که بیشتر متکی به اعتبارات وزارتخانه هستند اما وقت حسابرسی بقول معروف حکایت یک بام و دو هوا را در ورزش رقم می زنند. در این باره نمی دانیم که مشاوران دکتر دنیامالی چه کسانی هستند اما ایشان باید به فکر تدوین اساس نامه فدراسیون و مذاکره با مجامع بین المللی باشند و آنان را در جریان دولتی بودن ورزش در کشور ما قرار بدهند.
نویسنده: حسین علی اسماعیلی