در طریقت هر چه پیش سالک آید، خیر اوست... در صراط مستقیم ای دل کسی گمراه نیست.
با استعانت از شعر نغز حافظ اعتقاد داریم هر آنچه که طی روزها و هفته های اخیر درباره تیم ملی نوشته شده، خیر بوده و آنهایی که دل در گروی اعتلای نام وطن دارند، هرگز در ورطه بدخواهی نمی افتند. وقتی از تیم ملی سخن می گوییم، این سخن را که مردم تیم ملی را دوست ندارند را بر نمی تابیم. مردم ما هزارویک مشکل اقتصادی و اجتماعی دارند و در این روزهای خاکستری در و دماغی برای ابراز شادمانی وجود ندارد. مطمئن باشید به وقت ضرور همه یک دل و یک جهت پشتیبان تیم ملی خواهند بود تجربیات تاریخی را از یاد نبریم.
در شرایطی که تیمهای قطر و عربستان با هزینه های سرسام آور دلارهای نفتی مقهور می مانند، فلسطین مصیبت زده با کره جنوبی مساوی می کند و اندونزی که جایی در جغرافیای فوتبال ندارد، ثروتمندترین تیم قاره یعنی عربستان را در ریاض شکست می دهد، باید به صعود تیم ملی ایران افتخار کنیم. ما قبول داریم که سرمایه انسانی و خدادادی این ممکلت زیبا در قاره که هیچ در دنیا بی نظیر است پس واقع بینانه نقد کنیم خوبی و بدی را باهم بنویسیم تا قضاوت کنندگانی منصف باشیم. تیم ملی ما در دفاع ضعیف عمل می کند و ساختار دفاعی مطمئنی ندارد. مهاجمان ما با همه توانمندی هایی که دارند، فاقد عطش سیری ناپذیر هستند. بیرانوند که خود را درگیر حاشیه کرده، آن ذهنیت و تمرکز گذشته را ارائه نمی دهد اما با این همه به جام جهانی سلام کرده ایم و این اهمیت زیادی دارد. حالا باید به امارات هم احترام قائل شویم اماراتی ها در مجموع دیدار رفت و برگشت هشت گل به قهرمان دو دوره آسیا یعنی قطر زده اند. پس به بازی های باقی مانده بیاندیشیم و ملی اندیشی خود را در طبق اخلاص بگذاریم.
نویسنده: حسین علی اسماعیلی
