انگار سناریویی برای تیم ملی فوتبال نوشته اند تا در آستانه کاری بزرگ کشتی ورزش ما را به گل بنشانند.

متاسفیم برای آنهایی که به قضیه طارمی و اسکوچیچ دامن زدند و یک خبر را بر منافع ملی ترجیح دادند. اما هرچه که هست آبی است که به زمین ریخته شد. در این شرایط وظیفه ملی حکم می کند که فارغ از رقابت های رسانه ای در جهت تقویت روحیه تیم ملی اهتمام ورزیم. طارمی البته یک فوق ستاره است اما تمام تیم ملی نیست. این تیم از نگاه ما پر از ستاره است که ماحصل تلاش های آنها در گل هایی خلاصه می شود که توپچی ها به دروازه ها می دوزند. امروز اما نگاه ما باید به دیدار فردای تیم ملی با لبنان باشد. نگوییم که لبنان عددی نیست. مسابقات انتخابی جام جهانی را برزیل بیاورید که با گل رودا عنتر تیم ملی ما را شکست داد. بنابراین از همه ملی پوشان درخواست می کنیم با حفظ روحیه جمعی، جنگنده و سرشار از شوق ملی به مبارزه برخیزند و حتم داریم که طارمی هم خواستار پیروزی همبازیان شماست. او 29 سال سن دارد و اگر بخواهد خدایی نکرده به تیم ملی پشت کند، آینده ای نخواهد داشت. پس به امید وحدت و همبستگی تک تک بازیکنان ایرانی و خبرنگاران و ورزشی نویسانی که وظیفه اصلی آنها بشارت پیروزی هاست.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی