در تحلیل قبل از بازی گفتیم بر خلاف پیش داوری ها بازی با لبنان به جهات مختلف سخت و دشوار خواهد بود.
اگرچه بردی حیاتی کسب کردیم اما نمایش تیم ما راضی کننده نبود. در ادامه دلایل این بازی پر ایراد ملی پوشان را واکاوی خواهیم کرد.
موضوع مهم نخست به برنامه ریزی فیفا باز می گردد.
تیم هایی که بیشترین بازیکن لژیونر را دارند و در اولین بازی های ماهانه به میدان‌می روند با این مشکل مواجه می شوند.
دیدار دوم که با فاصله ۵ روز انجام می شود تا حدی این اشکال برطرف می شود.
نمایش کره برابر امارات و بازی ناهماهنگ آن ها و همچنین برد خفیف ژاپن در مصاف با ویتنام گویای این نکته حیاتی است.
تیم ما هم دو جلسه نصفه و نیمه قبل از بازی با لبنان انجام داده بود.
تمرین در زمین چمن مصنوعی و بازی رسمی در زمین نامناسب صیدا از جمله دلایل این نمایش ضعیف بود.
حواشی و مسائل برجای مانده از مناقشه اسکوچیچ و طارمی هم به لحاظ روحی و روانی بر کل تیم اثر منفی گذاشته بود.
این موضوع حتی آرامش اسکوچیچ و برخی از بازیکنان و نیمکت ذخیره ها را هم تحت تاثیر قرار داده بود.
به لحاظ تاکتیکی هم نبود طارمی به وضوح به روند عملکرد آزمون هم اثر منفی گذاشته بود.
طارمی یک مهاجم پرسه زن با شعاع حرکتی بالا است.
طارمی با سرعت انفجاری و حرکت در کریدورهای عرضی و طولی مدافعان حریف را آزار می دهد. این حرکات باعث آزادی عمل بیشتر قلی زاده و جهانبخش به عنوان دو مهاجم‌کاذب کناری می شود. در این شرایط آزمون هم فرصت گلزنی و تاثیر گذاری می یابد.
در دیدار با لبنان چند تصمیم نادرست و محافظه کارانه از سوی اسکوچیچ اساس حرکت تیم ملی را مختل کرده بود.
گماردن آزمون به عنوان تک‌مهاجم و رجعت دادن امیری به پست مدافع چپ اولین ایراد بود.
استفاده از پنج هافبک و استفاده از قدوس در کنار نورالهی و عزت الهی در مرکز میدان عملا شعاع حرکتی آن ها را گرفته بود.
جهانبخش در پست وینگر عمق زن و قلی زاده در پست وینگر خط زن هم کارایی لازم نداشتند.
مجموعه این نواقص تاکتیکی و ناهماهنگی باعث اشکال اساسی در تیم ما شد.
البته وقت کشی مستمر لبنانی ها اعصاب و روان بازیکنان ما را به هم ریخته بود.
تا دقیقه ۷۵ تیم ما نتوانست حاکمیت خود را به حریف دیکته کند.
فراخوانی وحید امیری به میانه میدان کلید فتح بازی بود.
محمدی به دفاع جپ رفت و امیری با مانورهای فریبنده و طلایی و پاس های استثنایی خط حمله را به خوبی تغذیه کرد.
ورود دیر هنگام انصاری فرد هم تعجب آور بود.
تیم‌ما که از اواسط نیمه دوم به سانترهای مداوم و بلند روی آورد لازم بود از انصاری فرد در کنار آزمون بهره ببرد و عمق دفاع رقیب را هدف قرار دهد.
در این راستا استفاده از صیاد منش که تنها دو‌جلسه در کنار دیگر نفرات تمرین کرده بود تا حدی عجیب و سوال برانگیز بود.
روی هر دو‌گل ایران امیری تاثیر مستقیم داشت و بازی بدون توپ انصاری فرد هم به چشم آمد.
به هر روی پیروزی ایران در سخت ترین شرایط به دست آمد و کاروان ملی پوشان به اردن سفر کرد تا آماده بازی با سوریه شود.
امیدواریم تیم ما با مدیریت بهتر در ابعاد فنی و کار اصولی تر در بعد آماده سازی و تدارکاتی گام بردارند و روند صعودی خود را حفظ کند.
رفع و رجوع بازگشت طارمی و ایجاد اتحاد و صمیمیت در مجموعه تیم هم از مطالبات مردمی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
نویسنده: احمد میرزاییان